ସ୍ମୃତି

ଶ୍ରୀ ପ୍ରଶାନ୍ତ କୁମାର ନାଥ

ସେ ବଉଳ ଗଛ ସେ ପୋଖରୀ ମାଛ ଡୁଡୁ ବାଗୁଡିର ଖେଳ ଭାବିଲେ ସେକଥା ଆନନ୍ଦେ ନାଚଇ ସେହି ସାଙ୍ଗସାଥୀ ମେଳ ।

ବର୍ଷା ଛାଡି ଗଲା ପରେ

ଶ୍ରୀ ବିନୟ ମହାପାତ୍ର

ସେତିକି ବେଳେ ଦମକାଏ ହେମାଳ ପବନ ଏ ମନକୁ ଚହଲାଇ ଦିଏ ଛାତି ତଳେ କମ୍ପନ ଜଗାଏ କାହାର ଉଷୁମ ପରଶ ପାଇଁ ବାହୁନି ଉଠଇ ଏଇ ମୋର ମନ,...

ରେସ୍ ର ଘୋଡା

ଶ୍ରୀ ବିନୟ ମହାପାତ୍ର

ପ୍ରେମିକା

ସୋନାଲି ସୁଚିସ୍ମିତା ତ୍ରିପାଠୀ

ଷୋହଳ ଶୃଙ୍ଗାରେ ସାଜିଲି ଷୋଡ଼ଷୀ ରଙ୍ଗର ଫଗୁଣେ ତୁମ ଅଭିଳାଷୀ ଅଙ୍ଗେ ପ୍ରତି ଅଙ୍ଗେ ବୋଳି ଦେଲା ପ୍ରେମ, ପ୍ରେମ ପରିଭାଷେ ମୁଁ ତୁମ ମାନସୀ !!

ପ୍ରିୟତମା ବର୍ଷା

ଶ୍ରୀ ବରୁଣ କୁମାର ଦାସ

ବଳକା ବିନ୍ଦୁ ବିନ୍ଦୁ ପାଣି ଝରୁଥାଏ ଡାଳପତ୍ର ଦେହରୁ ସ୍ତମିତ ହୋଇଯାଏ ଦହନ ସ୍ୱସ୍ତିର ପ୍ରଲେପରେ ।