ଏଥର ଗାଆଁକୁ ଗଲେ
ପଚାରିବି ଗଛ କଥା ।
ଯେଉଁ ଗଛର ଚେରକୁ
ଉପାଡ଼ି ପାରିଲାନି ମହାବାତ୍ୟା
ତାକୁ କାଟିବା କ’ଣ ଠିକ୍ କଥା ?
ଏଇ ଗଛ ତଳେ
ଜେଜଙ୍କ ସମାଧିର ଭଙ୍ଗା ଇଟା
ଇଟା ଉପରେ ଉଇହୁଙ୍କା
ମା’ ଏଇଠି କ୍ଷୀର ତାଟିଆ ଥୁଏ
କିଏ ପିଇଯାଏ କେଜାଣି
ମା’ କହେ ତୋ ଜେଜ
ଦଣ୍ଡବତ !
ଏଇ ଗଛତଳେ
ବାପାଙ୍କ ଖରାବେଳ
ବୋଉ ଦେଇଯାଏ ବିଡ଼ିଆ ପାନ ଦି’ଖଣ୍ଡ
ପତ୍ର ଗହଳରୁ ହସିଦିଏ ହଳଦୀ ବସନ୍ତ ।
ଗଛ କାଟିବା ଦିନୁ
ବାପା ନିସ୍ତବ୍ଧ
କଟାଗଣ୍ଡି ପରି ବାପାଙ୍କୁ ପକ୍ଷାଘାତ ।
ଜେଜଙ୍କ ବଙ୍କୁଲିବାଡ଼ି
ବାପାଙ୍କ ନାଲି ଗାମୁଛା
ମୋ ଛାତିର ଦୁକୁଦୁକି
ସାଇତିଥିଲି ଗଛ କୋରଡ଼ରେ ।
ଗଛ ନୁହେଁ ବାପା
ଆମ ଅତୀତକୁ ହାଣିହୁଣି
କିଏ ମିଶାଇ ଦେଇଚି ମାଟିରେ ।
ପ୍ରେମିକା ସହ ଗୋଟିଏ ଜହ୍ନରାତି
କାଟିବାର କଥା ଥିଲା ଏଇ ଗଛତଳେ
ପତ୍ରର ଫାଙ୍କରୁ ଅନ୍ୟମନସ୍କ ଜହ୍ନରାତିକୁ
ବାନ୍ଧି ଥାଆନ୍ତି ତା’ ଉନ୍ମୁତ୍ତ ବେଣୀରେ ।
ତମେ କ’ଣ ଦେଖିପାର
ଗଛର ସବୁଜ ରକ୍ତ
ଗଛମୂଳେ ବସି
ରଜାପୁଅ ପାଲଟିଯାଏ ବୁଦ୍ଧ ।
ଜାଣିଥା’ ଭାଇ
ଗଛ କାଟିବା ସହଜ
ଗଛ ପରି ହେବା ବଡ଼ କଷ୍ଟ ।
