ତୁମେ ଆସିଥିଲେ, ଫୁଲ ସବୁ ଫୁଟିଥାଆନ୍ତେ ମହକେଇ ଦେଇଥାଆନ୍ତେ ସାରା ଅଗଣାରେ, ଝରକା ପାଖରେ ମଲ୍ଲିକା ବି ଶୋଇବା ଘରେ ବାସ ଭରିଦେଇ ଥାଆନ୍ତା ।
ସାଙ୍ଗରେ ଥାଏ କିଛି ବ୍ୟକ୍ତିଗତ, ଜିନିଷ, ଘର ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ କିଛି କପଡା, ଦାଦାଙ୍କ କୁନି ଝିଅ ପାଇଁ, କିଛି ଚକୋଲେଟ, ବୁଢ଼ୀ ମା ପାଇଁ, ରେଶମ କପଡା ଏମିତି...
ଆକାଶକୁ ଢାଙ୍କି ଦେଲାଣି ମେଘ, ଭାରି ଗୁଳୁଗୁଳି ରହୁଛି ପାଗ, ଗଛ ପତରତ ଟିକିଏ ହଲୁନି ଘରେ ରହିବାକୁ ଲାଗୁନି ବାଗ ।
ବସନ୍ତ ଆସିଲେ ଆସୁ ମୋର ହବାର ନାହିଁ ପ୍ରେମିକ ତମ ଦେହ ମଶାଣିରେ ନିଆଁ ପୁଇଁବା ଛାଡ଼ିଦେଇଚି ମୁଁ ।
ନୁହେଁ ଦେବକୁଲ୍ୟା ନାଆଁ ମୋ ଅହଲ୍ୟା ବ୍ରହ୍ମା କଲେ ମୋତେ ସୃଷ୍ଟି ଯତି ମତି ହରା ମୋ ରୂପ ଚେହେରା ଝଲସାଏ ସବୁ ଦୃଷ୍ଟି
ଗୁରୁ ଗୁରୁଜନ ପଦେ ଭକତି ଦେଶ ସେବା ପାଇଁ ଦିଅ ଶକତି ।
ମା’ ମୋର କହିଛି କାହା ମନେ ଦୁଃଖ ଦେବୁନି କାହା ମନେ କଷ୍ଟ ଦେବୁନି; ବାପାମା'ଙ୍କ ମହତ ରଖିବୁ…
ଜାଣେନା ମୁଁ କି ଅବା ଅଛି ମୋର ଭାଗ୍ୟର ଖାତାରେ କ'ଣ ବା ତା'ର ହିସାବ କିତାବ, କାହିଁକି ମୁଁ ପ୍ରତିଟି ମୁହୂର୍ତ୍ତର ସ୍ପନ୍ଦନକୁ ଅନୁଭବ କରେ ଏକ ନୂଆ...
ତୁମେ ଆସିଥିଲେ ଭଲ ଲାଗିଥାନ୍ତା, ସାଥି ହୋଇ ବସିଥାନ୍ତେ ଦେହକୁ ଦେହ ଲଗାଇ ପାର୍କର କଣରେ ସେହି କୃଷ୍ଣଚୁଡା ଗଛତଳେ ସିମେଣ୍ଟ ବେଞ୍ଚରେ ।
ପ୍ରକୃତି ସୁରକ୍ଷା ଆମରି ଦାୟୀତ୍ୱ ସେଇ ମାଆ ଦଶଭୂଜା ବରଷା ଋତୁରେ ଖାଲି ଯାଗା ଦେଖି ଗଛ ପୋତି କର ପୂଜା
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ