ଆଜି ପୁଣି କାହିଁକି ? ସକାଳ ପହରୁ ରାଉ, ରାଉ ଶନି ଦଶା ଏବେ କି କଟିନି ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟର ରାହୁ କି ଆମ ପାଇଁ ?
ଜମି ବିକ୍ରି ହେଲା ଶାଗ ମୁଗରେ, ଢିଅରୁ ଅଧେ ଛାଡ଼ି ଦେଇଗଲା ଦାଦିକୁ ବରଷେ ନ ପୁରୁଣୁ ବାପ, ମାଆ ଭିତରୁ ବାପ ଗଲା ଆରପାରି-ମାଆକୁ ଗଣ୍ଠିଲି କରି ନେଇଗଲା...
ଏବକୁ ବୟସ ସତୁରୀ ପିତା: ଗୋଖେଇ, ଜାତି:- ଚଷା ବାସସ୍ଥାନ ନିଜିଗାଁ, ପଧାନ ପଡ଼ା ।
ଗାଁ ନୋକେ ଛୁଟୁଛନ୍ତି ଦକ୍ଷିଣସାହିରୁ ଉତ୍ତରସାହି ଦାଣ୍ଡପିଣ୍ଡାରେ ଏକାଏକା ଦଖଣ୍ଡରାୟ !!
ସାନ କମ୍ ପାଠରେ ମିଶାଣ ଶିଖିଛି- ବଡ଼ ବେଶି ପାଠରେ ହରଣ, ଫେଡ଼ାଣ ଏମିତି ଶିଖିଲା ଯେ ହୃଦରେ ଗାର କାଟି ଦେଲା ।
ଯୁଆନ ବଅସେ ତା' ଠେଙ୍ଗାରେ ଏତେ ଜୋର୍ ଥିଲା ଯେ ଚୌରାଳିଶ ମୌଜା କମ୍ପୁଥିଲା, ଠେଙ୍ଗାରେ ତେଲ ଘଷି ଏବେ ବି ରଖିଛି ।
ନାରୀ ଆଖିରେ ପୁରୁଷଟି ସହଜ ଗଣିତ, ସିଏ ପୁରୁଷକୁ ବେଶ୍ ପଢ଼ିପାରେ ଭାଗଫଳ ଯା' ହେଉ ପଛେ ଭାଗଶେଷ ଶୂନ ରହିଯାଏ ।
ଅସଂଖ୍ୟ ଦରଦୀ ମଣିଷ ଘେରିଗଲେ ଶିଶୁଟି ପାଖରେ କେହି ଜଣେ ପଚାରି ବସିଲା ତୋ' ମାଆ ଦେଖିବାକୁ କେମିତିରେ ପୁଅ ?
ଦୀର୍ଘକାଳ ପରେ ହଠାତ୍ ଦେଖା ଗୌତମ ସାଥିରେ ଷ୍ଟେସନ ପାଖ ନୁଆଁଣିଆ ଚାଳି ହୋଟେଲ୍ରେ ।
କାଗଜ ପଢ଼ା ଚାଲୁରହେ ଦିନ, ପ୍ରତିଦିନ ଦିନାନ୍ତରେ କାଗଜଠୁଙ୍ଗା ହୁଏ କିମ୍ୱା ପିଲାଙ୍କ ବହିର ମଲାଟ- ତଥାପି ମନର ଅମଳି ପାଇଁ ଘାଣ୍ଟୁଥାଏ ଫରଦଫରଦ କାଗଜ ଆଜିର ମଣିଷ ।
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ