ବର୍ଷ ଆଉ ମାସ ସମୟର ଅନେକ ମୁହୂର୍ତ୍ତ-ଯାଇଛନ୍ତି ଚାଲି ଆକାଶରୁ ମେଘ ଗଛରୁ ପତର
ମଶାଣି ପଦାର ମ୍ୟୁଜିୟମ ସାରା ଦୁନିଆଁଟା ମୃତ୍ୟୁପରି ଅନ୍ଧକାର
ବାସ୍ତବର ଉପକଣ୍ଠେ ଶାଶ୍ୱତ ଝରଣା ସମ ପବିତ୍ର ଏବଂ ନିର୍ମଳ ଚରିତ୍ରର ନିବିଡ଼ ସମ୍ପର୍କ ସ୍ୱଚ୍ଛ-ଶ୍ୱେତ, ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ସମ୍ୱଧ ପରି ସତ୍ୟ ଶିବ ସୁନ୍ଦର ଦୁଇଟି ଆତ୍ମାର ମଧୁର ମିଳନ...
ଚକ୍ମକ୍ କାନ୍ଥ ବାଡ଼ ଝଲସି ଯାଉଛି ଆଖି ଦେଖା ନ ଯିବାକୁ ତା' ଦେହରେ ଲୁଚିଥିବା ଛଳନା କି ଅହଂକାର ।
ଝର୍କା ଖୋଲିଲେ ତମ ବେଣୀର ସ୍ପର୍ଶ
ଟୁପ୍ଟାପ୍ ଶବ୍ଦ କଢ଼ି ଫୁଲ ଆଉ ପକ୍ଷୀଙ୍କ କାକଳି
ତମେ ତ ଆପଣାର କେତେ ଦିନ ଆଉ ଶତ୍ରୁପଣ ଲଢ଼ାଲଢ଼ି ଲୁହଲହୁ ବଳ କଷାକଷି ଜିଦ୍ଛାଡ଼, ଆସ ଖୋଜିବା ଜୀବନ !
ଅବାରିତ ବର୍ଷା ଅସ୍ତବ୍ୟସ୍ତ ଚାରିଦିଗ ଅଟକି ଯାଇଚି ବଞ୍ଚିବାର ସ୍ରୋତ ବାସିଯାଇଚି ଭାତ-ଲୁଣ, ଜୀବନର ଭାଷା ଅବାରିତ ବର୍ଷା ଜଳମଗ୍ନ ଗୋଟା ଇଲାକା !
ଉଙ୍କିମାରି ମୋ ପୁଅ ଦେଖୁଥିଲା ଉତ୍କଣ୍ଠାରେ ଚକ୍ଷୁ ବିସ୍ମୟ-ବିସ୍ଫାରିତ ବହୁ ଜିଜ୍ଞାସାବାଦ ନେଇ ଏ କ'ଣ ? ରାତାରାତି ଗାଁ ରାସ୍ତା ନାଲିନାଲି ।
ମଲାମାଟି ଶୁଖିଲା ଓଠରେ ସହସ୍ର ଉଲ୍ଲାସ କଥା କହେ ନିର୍ଜୀବ, ନିଥର ବର୍ଷା ପଡ଼େ, ଫୁଲ ଫୁଟେ ଝରିପଡ଼େ ସାତବର୍ଣ୍ଣି ରଙ୍ଗ !
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ