କବିତା

ନାରୀବିଜେତା ସୈନିକ

Naareebijeta Sainik an odia poem by Annapurna Mohanty

ନାରୀର ଅନ୍ୟନାମ ଦୁଃଖ
ତା ଲୁହ ଗୋଟେଇଲେ ନଈ
ତା କଥା ଶୁଣିଲେ ମହାକାବ୍ୟ
ସେ ନିଜେ ବିଚ୍ଛୁରିତ ଆଗ୍ନେୟ ଲାଭା
ସାହସର ଦୁର୍ନିବାର ଇଚ୍ଛା
କର୍ତ୍ତବ୍ୟର ବେଗମାନ ଯାନ ।

ନାରୀବିଜେତା ସୈନିକ

ଶୀତଦିନର
ଭଳିଭଳି ଫୁଲ ମହୋତ୍ସବରେ
ପରଖି ହୁଏ ନାନାଜାତି ରଙ୍ଗ
ସେମିତି ପରଖି ହୁଏ
ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ବିପଦରେ
ଆଉଜି ଯାଉଥିବା
ଛୋଟମୋଟ ଭଙ୍ଗାଭଙ୍ଗି ଦୁଃଖ ।

ନାରୀର ଅନ୍ୟନାମ ଦୁଃଖ
ତା ଲୁହ ଗୋଟେଇଲେ ନଈ
ତା କଥା ଶୁଣିଲେ ମହାକାବ୍ୟ
ସେ ନିଜେ ବିଚ୍ଛୁରିତ ଆଗ୍ନେୟ ଲାଭା
ସାହସର ଦୁର୍ନିବାର ଇଚ୍ଛା
କର୍ତ୍ତବ୍ୟର ବେଗମାନ ଯାନ ।

ସାମଗ୍ରିକ ସତ୍ତାରେ ତାର
ଜିଇବାର ପ୍ରତିବଦ୍ଧତା
ଝଲସି ଉଠା ମୁହଁ ତାର
ସୁନା ଟହଟହ ।
ସେ ଗୋଟେ ଚଳନ୍ତି ଇତିହାସ
ବିବାଦୀୟ ବିତର୍କିତ ବର୍ତ୍ତମାନ
ଭବିଷ୍ୟତ କିଛି କଢ଼ କିଛି କାକଟସ ।

ମାଟି ତଳର ମାଟି ତ ‘
ଆକାଶର ଅନ୍ଧାରି ରୋଷଣିରେ
ଜାହିର ତା ସ୍ଥିତି ।

ମରୁଭୂମିଟେ ପରି
ତା ଇଲାକାଯାକ
ଆଶାଭଙ୍ଗର ବିସ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ବାଲି
ଫସଲ କଟା କ୍ଷେତପରି
ନିଃସଙ୍ଗ ଖାଁ ଖାଁ
ତଥାପି ସ୍ୱପ୍ନ ଲୁଟାଏ ମରୀଚିକା ପରି ।
ଏସବୁକୁ
ପାନଛେପ ପରି
ପକାଇ ଅଯାଗାରେ
ଚାଲୁଥାଏ ଆଗକୁ
ହସୁଥାଏ ବଞ୍ଚିବାର
ଅନନ୍ୟ କଳାକୁ ଧରି
ପିଢ଼ି ପରେ ପିଢ଼ି ।

ଆଶାର ବୀଜପତ୍ର ମୁକୁଳେ
ଖୋଲିଦେବ ହୃଦୟରୁ ସଦିଚ୍ଛା ଧାରେ
ବିଶ୍ୱସ୍ତ ବନ୍ଧୁଟେ ପରି ,
ଆବୋରିବ ମନ-ଧନ ଦେଇ
ରକ୍ତଜ ର ସରି ।

ଆଶା ରଖେ ସେ
କେହି ପଢୁ ତା ଭିତର ନାରୀତ୍ୱ
ବିଶ୍ୱାସ କୁ ରୋଇଦେଉ
ଘରଠୁଁ ପୃଥିବୀଯାକ ।
ସେ ତ କାଳ କାଳ
ଦହନ, ଦ୍ଵନ୍ଦ, ଦୁର୍ବିପାକ କୁ
ପଛରେ ପକେଇ ହସେ,
ରାଜ୍ୟରୁ ରାଜ୍ୟ ଜୟ କରି
ବିଜେତା ସୈନିକ ଭଳି
ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ବିଭାମୟୀ ଦିଶେ ।

ଦର୍ପରେ କହୁଥାଏ
ଦୁଇଟୋପା ଲୁହକୁ ତାର
ଅକୁଳାଣ ସଂସାରଯାକର ପାପ
ଆସ, ଚାଲିଆସ ପାଖକୁ
କରିଦେବି ଶୁଦ୍ଧ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ସଭିଙ୍କୁ
ବରଂ ମୁଁ ଭୋଗୁଥାଏ
ଏ ସଂସାରର କୁମ୍ଭୀପାକ ନର୍କ !!

ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିବା ଲେଖିକା/ଲେଖକଙ୍କ ତାଲିକା

ଲୋକପ୍ରିୟ ଲେଖା

To Top