ଶିଶୁଟିଏ ଠାରୁ ତେବେ ସେ ଶିଶୁ ହତ୍ୟା ଦୋଷରୁ ବଞ୍ଚିଗଲା ସେ ନିଜ ଶରୀରର ବଳ ପ୍ରୟୋଗରୁ ବଞ୍ଚିଗଲା କିନ୍ତୁ ସେ ହାର ମାନି ନାହିଁ ଶିଶୁଟିର ନିଶ୍ଚଳ ଚରିତ୍ର...
ଦେଇଥିବା କଥା ଭୁଲିଯାଇପାରେ କେହି ଶୁଣିଥିବା କଥା କିଏ ଭୁଲିପାରେ ନାହିଁ ଜଳାଏ ମନକୁ ସ୍ମୃତି ତା'ର ନିଶିଦିନେ !
ସେ ରାତିର ବର୍ଷାରେ ଯଦିଓ ଭିଜିଥିଲା ଦେହ ତୁମର ତଥାପି ତୁମ ସ୍ପର୍ଶର ଉଷ୍ମତାରେ ମୁଁ ଜଳି ଯାଉଥିଲି ପ୍ରତିକ୍ଷଣ ।
ମାର୍ବଲ ବାରଣ୍ଡାରୁ ପହଁରିଯାଏ ଆଖି ଚାଳଘର ମାଟି କଙ୍କାଳରେ ଯେଉଁଠି ଠିଆ ହେଇଚି କୋଠାଘର ବଗିଚା ଦେଇପିଣ୍ଡି ମୁଣ୍ଡେଇଚି ଅଧଲାଖ ଟଙ୍କାର ପଥର ଚଉଁରା ବଉର ଜମିଦାରୀ (ଇଛା) ବହପରେ...
ନା ଆଉ କରିବିନି ସେ ଧାନ ମୁଗ ଆଳୁ ପିଆଜ ଭେଣ୍ଡି ସାଗ ଆଉ ବାଇଗଣ କଣ ଲାଭ ଏତେ ସବୁ ଥାଇ ଯଦି ବଞ୍ଚେଇ ପାରିଲିନି ପୁଅଟାର ଜୀବନ
ଶିବ କ୍ରୋଧ କଲେ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇବ ବିଲୟ , ତାଙ୍କ ଚରଣରେ ସଦା ରଖିଥିବୁ ଲୟ ।
ମରୁଭୂମିରେ ନିର୍ଝରିଣୀର ସ୍ଵପ୍ନ ଦେଖିଲ ତୁମେ ମରୀଚିକା ସନ୍ଧାନରେ ଅସ୍ତ -ବ୍ୟସ୍ତ ହେଲା ସେ ତା' ସ୍ଵପ୍ନର କୋଣାର୍କ କୁ କ୍ଷତ -ବିକ୍ଷତ କଲ ତୁମେ
ମୁଠାଏ ମୂର୍ଚ୍ଛନା. . . ସୃଷ୍ଟିକଲା ସ୍ନେହ ଅନାବିଳ ଚାପିଦେଲା ଶତସିଂହ ବଳ ଫାଡ଼ିଦେଇ କଳାବାଦଲକୁ ଢାଳିଦେଲା ନିଶାକର ଗର୍ଜନରେ ଶୀତଳ ଜୋଛନା ଖସାଇଲା ଆକାଶରୁ ଝିଲିମିଲି ସଦ୍ୟ ତାରାଫୁଲ...
ଓଠରେ ସ୍ମିତହାସ୍ୟ, ଅନ୍ତରର ହାହାକାର, ନୀରବ ନିସ୍ତବ୍ଧ । ଭିତରେ ବଇଶାଖୀ ଝଡ ଗଳା କିନ୍ତୁ ରୁଦ୍ଧ, ଶବ୍ଦ ବିନା ।
ମାଆର ମନରେ ଭରିଛ ହେ ପ୍ରଭୁ କୋମଳ ପ୍ରୀତି ପରଶ, ଦୀପକ ଜ୍ୟୋତିର ଲେଲହୀନ ଶିଖା ପରି ସେ ସଦା ସରସ ।।
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ