ପିଲାଟିର ଗୋଡ଼ କାଦୁଅରେ ଖସିଗଲା ଓ ସେ ପଡ଼ିଗଲା । ତାର ପିନ୍ଧିଥିବା ବସ୍ତ୍ର ପାଣି କାଦୁଅରେ ସରସର ହୋଇଗଲା ।
ଛୋଟ ବୀଜଟିଏ ଅଙ୍କୁରିତ ହୋଇ ହୋଇଥାଏ ମହାଦ୍ରୁମ ଛୋଟ ଜୀବଟିଏ ପିମ୍ପୁଡ଼ି ପାଇଁକି ହାତୀ ଭାବିଥାଏ ଯମ ।
ଅଭିଭାବକ ଜଣକ ସେଭଳି କଥା ଆଦୌ ଚିନ୍ତା କରି ନ ଥିଲେ । ବୁଝିମଧ୍ୟ ପାରିଲେ ନାହିଁ । ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ପଚାରିଲେ
ଦରକାର ବେଳେ ନ ପାଇ ଜିନିଷ ରାଗେ ହେବ ତମତମ , ଫିଙ୍ଗା ଫୋପଡ଼ା ଭଙ୍ଗା ରୁଜା କରି ଦ୍ରବ୍ୟ କ୍ଷତି ହେବ ତୁମ ।
ପୁଣି ଟଙ୍କାଗୁଡିକ ଅନ୍ଲାଇନ୍ ମାଧ୍ୟମରେ କଟିଛି । ସେ ତ ଏଇ ଆଠ ଦିନ ମଧ୍ୟରେ କିଛି କରି ନାହାନ୍ତି, ତା ହେଲେ କାମଟା କଲା କିଏ ?
ଗାଆଁକୁ ସୁନ୍ଦର ବାଡ଼ି ଓ ବଗିଚା ଘରେ ଘରେ ଗାଈ ଛେଳି , ପିଲାଙ୍କୁ ସୁନ୍ଦର ଖେଳୁଥିଲେ ଖେଳ ହାତେ ମିଠା କରତାଳି ।
ସ୍ନାନାଦି କର୍ମ ଜୀବନ ଜୀବିକା ବିଦ୍ୟୁତ ଦେଉଛି ଏହା, ଜ୍ଞାନ ବିଜ୍ଞାନ ସଭ୍ୟତା ପ୍ରଗତି ସବୁରି ମୂଳରେ ହିଁ ତାହା ।
ଜଗବନ୍ଧୁ ବାବୁ ଖୋଜି ଖୋଜି ଜଗନ୍ନାଥ ମନ୍ଦିର ପଟକୁ ଯିବା ବେଳେ ଅନ୍ଧାରରେ ରାଜୁକୁ ବସିଥିବା ଦେଖିଲେ । ତାକୁ କିଛି କହିଲେ ନାହିଁ ।
ପୁଅ ମୁଁ ତୋତେ ପୁଅ ରୂପେ ପାଇ ଧନ୍ୟ ହୋଇଛି " ମାଆଙ୍କ ଆଖି ଖୁସିରେ ଛଳଛଳ ହୋଇଗଲା
କେହି ନୁହେଁ ସାନ କେହି ନୁହେଁ ଘୃଣ୍ୟ ସଭିଏଁ ଆମର ଭାଇ , ସମସ୍ତଙ୍କ ହାତେ ବାନ୍ଧିଦେବା ରାକ୍ଷୀ ଭେଦାଭେଦ ଭୁଲି ଯାଇ ।
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ