ମୋ ଉପରେ ଏତେ ଲାଞ୍ଛନା! ବେହିସାବ ଦାଗ ମୋ ଲୁଗାରେ, କେଜାଣି କି ଭାବେ ଦିଶିଯାଉଥିଲା !!
ତୁମ ଦେହେ ଭରା କଳଙ୍କ, ମୋ ପଣତ କାନିରେ ଦାଗ, ତୁମେ ହସ ଖିଲି ଖିଲି, ନୀଳ ଗଗନ ବୁକୁରେ ମୋ ହସରେ ନାହିଁ କାଳେ ବାଗ !
ମୁଁ ପ୍ରାୟ ଦେଖୁଛି କି ତୁ ସବୁବେଳେ ତୋ ମାଆ କୋଳରେ ପଡିରହୁଛୁ । ଏମିତି ସର୍ବଦା ମାଆ କୋଳରେ ଶୋଇ ସୁନିଦ୍ରା ଯିବା ସହିତ ସୁଖକର ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖିପାରିବୁନି...
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ