ପରେ ଭାଇନା ଅବଶ୍ୟ ଆଉ ଲେଖାଲେଖି କରି ନ ଥିଲେ କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ ଠାରୁ ସଂକ୍ରମିତ ହୋଇ ଲେଖା ଲେଖି କରିବା ମୋର ପିଲାଦିନରୁ ଗୋଟିଏ ଅଭ୍ୟାସରେ ପରିଣତ ହୋଇ...
ପୂଜାର ବାଜଣା ଶୁଭେ ଦୂରେ ମା ଆସୁଛନ୍ତି ବର୍ଷକ ପରେ ଶିଉଳି ସୁଗନ୍ଧ ଆଗମନେ କାଶତଂଡୀ ଫୁଲର ଆବରଣେ
ଚିନ୍ତା ଆଉ ଚିତା ସମାନ । କାରଣ ଚିନ୍ତାର ଅନ୍ତିମ ପରିଣତି ହେଉଛି ଚିତା ।
ସେ ଜନ୍ମ ନେଲେ କାରାରେ ଅକ୍ଷୁର୍ଣ୍ଣ ଅନ୍ଧକାରେ ଜ୍ୟୋତି ଦେଲେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ନ କରୁଛୁ ଆମେ ସବୁ ଆତ୍ମ ସମର୍ପଣ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଠାରେ ଆତ୍ମ ନିବେଦନ
ଲେଖିବା ଏକ କଳା ଏ କଳାର ବିକାଶ କରାଯାଏ ନିତ୍ୟ ପ୍ରତି ସାଧନା କଲେ ଲେଖାର ବିକାଶ ହୁଏ ।
ଏହାକୁ ସୁସ୍ଥ ରଖିବା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଜାରିରୀ । ମାତ୍ର ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱରେ ବର୍ତ୍ତମାନ ହୃଦରୋଗ ଜନିତ ମୃତ୍ୟୁହାର ବଢି ଚାଲିଛି ।
ଚାଲ ଚାଲିଯିବା ଅତି ପିଲା ଦିନକୁ ଯେବେଠାରୁ ହେତୁ ଅଛି ଆମେ କ'ଣ ଭାବୁଥିଲୁ ଆମେ କ'ଣ ଜାଣୁଥିଲୁ କ'ଣ କରୁଛୁ ବୋଲି ?
ପ୍ରତ୍ୟେକ କିଛି ନା କିଛି ଚିନ୍ତା ଧରିଛନ୍ତି ଏ ସଂସାରେ କେହି ଚିନ୍ତା ବିହୀନ ନୁହନ୍ତି ନିଜ ଚିନ୍ତା ନିଜେ ଆମେ କରିଛୁତ ସୃଷ୍ଟି ନିଜେ ଚେଷ୍ଟା କଲେ ସେଥିରୁ...
ଏବେ ସାଧାରଣ ବର୍ଜ୍ୟ ବସ୍ତୁ ଅପେକ୍ଷା ଇ - ବର୍ଜ୍ୟବସ୍ତୁ ଏବଂ ପ୍ଲାଷ୍ଟିକ ସମସ୍ୟା ପରିବେଶର ଦ୍ରୁତ ଅବକ୍ଷୟ ପାଇଁ ଦାୟୀ
ପ୍ରଶ୍ନ ମନରେ ଅନେକ କ'ଣ କରୁଛୁ କ'ଣ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛୁ ?
କବିତା ଜଳିଲା ଜୀବନ ଜଳିଲା ସେ ଜଳନ ର ପରିସମାପ୍ତି ନାହିଁ ଅନ୍ତରଦାହ ର ଅବଲୁପ୍ତ ଅଂଶ ଜଳୁଥିବ ଯୁଗ ଯୁଗ ଧରି ।
ବୟସକୁ ମିଥ୍ୟା ପ୍ରମାଣିତ କରି ହୁଏ ନାହିଁ ମୁହଁର ଛାପରେ ତାହା ସ୍ପଷ୍ଟ ଦେଖା ଯାଏ ଯୋଗ କର, ଭଲ ଖାଅ , ଚୁଟି ରଙ୍ଗ କର
କିଏ ଜଣେ ଭଦ୍ର ମହିଳା ହାତେ ଧରି ମଇଳା ଜରି ପୁଡିଆଟେ, ଖୋଜୁ ଥିଲେ ଜାଗା, କେଉଁଠି ପକାଇଲେ ତ୍ରାହି ପାଇବେ ।
ଦୁଇ ହଜାର ଅଠର ଏବେ ଏହା ବର୍ତ୍ତମାନ ଏହାହିଁ ମୂଲ୍ୟବାନ କର ତାର ଜୟଗାନ ଭଲରେ କଟି ଯାଉ ଦିନ ଇତିହାସକୁ ଗଲେବି ମନେ ରହୁ ସବୁଦିନ ।
ଗ୍ରନ୍ଥାଗାରରେ ବହି ସବୁ ବଢି ବଢି ଚାଲୁଛି କିନ୍ତୁ ପୁରାତନ ବହି ସବୁର ଆଦର କମି ଯାଉଛି ନୂତନ ଆସେ ପୁରାତନକୁ ସ୍ଥାନ ଚ୍ୟୁତ କରିବାକୁ ଏହା ସନାତନ ସତ୍ୟ...
ସୁଖ ସବୁ କ୍ଷଣିକ, ଦୁଃଖ ସବୁ କ୍ଷଣିକ, ନିରାଶା ସବୁ କ୍ଷଣିକ, ଜୀବନର ପ୍ରତି କ୍ଷଣରେ ଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱ ହିଁ ହୋଇଛି ବର୍ତ୍ତମାନ ।
ସେତେବେଳେ ଶୈଳଶ୍ରୀବିହାରରେ ବେଶୀ ଲୋକ ରହୁ ନ ଥିବାରୁ ଘର ଗୁଡାକ ସବୁ ଖାଲି ପଡି ରହୁ ଥିଲା ତେଣୁ ଭଡା ଲାଗିବାର ପ୍ରଶ୍ନ ନ ଥିଲା ।
ବୟ୍ ଟି କିଛି ନ କହି ମୁହଁକୁ ଆହୁରି ଟିକିଏ ତଳକୁ କରି ଠିଆ ହେଲା, ମୁଁ ଆହୁରି ବିରକ୍ତ ହେଲି ଆଉ ତାକୁ ଶୀଘ୍ର ସେଠାରୁ ଚାଲିଯିବା ପାଇଁ...
ହେ ମୋର ଗୁରୁ ! ମତେ ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖିବା ପାଇଁ ଆବେଶିତ କରନ୍ତୁ ମୋ ଭିତରେ ଥିବା ଶକ୍ତି କୁ ଉଜାଗର କରନ୍ତୁ ଉପଯୁକ୍ତ ଅଭ୍ୟାସ ର ବିକାଶରେ ନୂତନ...
ସେ କଣ ଭାବୁ ଥିଲେ ମୁଁ ଜାଣେ ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ମୁଁ ମନେ ମନେ ଭାବୁ ଥିଲି ଆଉ ଏ ମାମିନା ଘରକୁ ଭବିଷ୍ୟତରେ ଆସିବି ନାହିଁ ।
ଏଥିରେ କାହାର ଦୋଷ ସେ କଥା ବିଚାର୍ଯ୍ୟ ନୁହେଁ , ବିଚାର୍ଯ୍ୟ ହେଉଛି ପୁଅଟିର ମନୋଦଶାର ! ସେ ବିଚରା କେଉଁ ଜନ୍ମ ର ଦଣ୍ଡ ପାଇଲା ? ତାହା...
ସ୍ୱାଧୀନତା ଆମ ଜନ୍ମ ଅଧିକାର ଏ କଥା ଶୁଣିବାକୁ ଭଲ ଲାଗେ କିନ୍ତୁ ପରାଧୀନ ନ ହେଲେ ଏ କଥା ର ମୂଲ୍ୟ ବୁଝା ପଡେ ନାହିଁ
ପୁରାଣ କାଳରେ ଏହି କ୍ଷେତ୍ର ପ୍ରଭାସ କ୍ଷେତ୍ର ଭାବରେ ଖ୍ୟାତ ଥିଲା । ଏଠାରେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଜରା ନାମକ ଅସୁରକୁ ବଦ୍ଧ କରିଥିଲେ ।
ଧିରେ ଧିରେ ପୁର୍ବର କର୍ମ ଚଞ୍ଚଳତା ଚାଲି ଯାଏ, ବସି ବସି ଶରୀରର ବିଭିନ୍ନ ଅଂଗରେ କଳଙ୍କି ଲାଗି ଯାଏ । ମସ୍ତିଷ୍କ କିନ୍ତୁ ଅଧିକ କ୍ରିୟା ଶୀଳ ହୋଇ...
ମଣିଷ ଠାରୁ ଅଧିକ ସିଏ ବଞ୍ଚିଥାଇ ଯାହା ସବୁ ଲାଭ ଦିଏ ବୃକ୍ଷଟିଏ ମଲାପରେ ବି ଦେଇଯାଏ
ମୁଁ ବୁଝି ପାରେ ନାହିଁ ଲୋକମାନେ ଗଛକୁ କାହିଁକି କାଟନ୍ତି ? ଗଛଟି କାହାରି କିଛି ଅନିଷ୍ଟ କରି ନ ଥାଏ । କେବଳ ତାର କଥା କହିବାର ଶକ୍ତି...
ତୁମ ଲଗା ବୃକ୍ଷ ଆଜି ପଲ୍ଲବିତ ହୋଇ ଯତ୍ର ତତ୍ର ସର୍ବତ୍ର ତାହାହିଁ କଲା କୁହ ତୁମେ ଦ୍ରୋଣ କାହିଁକି ଏହାକଲ ?
କୋଣାରକ ତେଣେ ଭାଙ୍ଗି ପଡେ ଧରମା ଯାଇଁ ପଥର ଯୋଡ଼େ ଭବିଷ୍ୟତ ଆଶା ମନୁଁ ତଡେ ବାରଶ ବଢ଼େଇ ରାୟ ଲୋଡ଼େ ରାତିଅଧରେ ଚନ୍ଦ୍ରଭାଗାରେ ବୁଡି ମରେ ।
ଆମେ ସବୁ ସିସିଫସ୍ର ବଂଶଧର ହାତେ ଧରି ମୋବାଇଲ ଆପ୍ସ ପିନ୍ଧୁ ଖାଲି ଜୀନ୍ସ ପେଣ୍ଟ ଆଉ ଟି ସାର୍ଟ
ମିଳନ ପ୍ରଥମ ସୋପାନ - ସମାଜରେ ବଞ୍ଚିବା ପାଇଁ ଗୋଷ୍ଠିରେ ମିଶିବା ପାଇଁ !
କେତେ ଶାନ୍ତ, କେତେ ସରଳ, ସ୍ରଷ୍ଟାଙ୍କର ଏ ସୃଷ୍ଟି ପ୍ରକ୍ରିୟା ! କିନ୍ତୁ କେତେ ଜଟିଳ, କେତେ ଦୁର୍ଭେଦ୍ୟ ଆମର ଏ ସାମାଜିକ ବନ୍ଧନ ?
ସମସ୍ତେ ବିଭିନ୍ନ ସମୟରେ ମତେ ଭାବପ୍ରବଣ କରି, ବିଭିନ୍ନ ଉପାୟରେ ଠକି ଚାଲିଲେ, ମୁଁ କିନ୍ତୁ ଛଳନା କୁ ବୁଝି ପରିଲିନି ।
କିନ୍ତୁ ଏ ଶେଷ ଜୀବନରେ ପହଞ୍ଚି ଏବେ ଏତେ ଟଙ୍କା ଦେଖୁଚି, ଟଙ୍କାର ଗାଦୀ ଉପରେ ବସୁଚି, କିନ୍ତୁ ଲାଭ କଣ ?
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ