ସେଦିନ ବେଶ୍ ଖୁସି ଥିଲି
ପୁଅ ବଡ଼ ହୋଇ ଚାକିରୀ କଲା
ରାଜଧାନୀରେ,
ଆମ ଗାଁ ନଖିଆ ସାହାଣୀ ଝିଅକୁ
ପୁଅ ମୋର ଉଡ଼େଇ ନେଲା ସହର
ଶୁଣିଲି ଚଣ୍ଡୀ ମନ୍ଦିରରେ ବାଆ ହେଇଛି
ପଟିଆରେ ଜମି କିଣି ବସା ବାନ୍ଧିଛି ।

ମାଷ୍ଟ୍ରେ କହୁଥିବା ହରଣ, ଫେଡ଼ାଣ ପାଠ
ପୁଅ ପରଖି ନେଲା ମୋ ସାଥିରେ
ଜମିରେ ହିଡ଼ ଓ ଦୁଆରେ ପାଚିରି
ଉଠେଇ ଦେଲା ନିଶାପୀଙ୍କି ଡାକି
ସାନ ଟୋକା ହିଡ଼ମାଟି ହିଡ଼ରେ ନଦି
ଏବେ ଗାଁରେ-
ବଡ଼କୁ ପଢ଼ୋଉ ପଢ଼ୋଉ
ସାନକୁ ନିଘା ଦେଇନଥିଲି
ତାକୁ ଉଠେଇ ଆଣିଥିଲି ଚାଟଶାଳୀ ପାଠରୁ ।

ସାନ କମ୍ ପାଠରେ ମିଶାଣ ଶିଖିଛି-
ବଡ଼ ବେଶି ପାଠରେ ହରଣ, ଫେଡ଼ାଣ
ଏମିତି ଶିଖିଲା ଯେ
ହୃଦରେ ଗାର କାଟି ଦେଲା ।

ଏବେ ବୁଝୁଛି, ସବୁ ପାଠ ଭିତରେ
ବଡ଼ ପୁଅ ଶିଖିଥିବା ପାଠଟା
ସହଜ ବୋଧ ହୁଏ ।