ଠିକ କହିଛ ଅବିନାଶ । ମୁଁ ଖୁସି ଯେ ତୁମେ ନିଜର ମନକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରିବା ଶିଖିଗଲଣି ଏତିକି ଦେଖାରେ ।
ପ୍ରକୃତରେ ଆମେ ଦୁହେଁ କଳିଙ୍ଗ ପ୍ରଦେଶରୁ ଆସିଥିଲୁ । ସେଇଥିପାଇଁ ତ ।
କଳିଙ୍ଗା । ତୁମର ଲକ୍ଷ୍ୟ ତ ଅଭେଦ୍ୟ । – ସେପଟୁ କିଏ ଯେମିତି କହି ଉଠିଲା ।
ମୁଁ ତ୍ରିରଙ୍ଗା ଉଡାଇ ଫେରିବି କମ୍ବା ମୋର ଶରୀର ତ୍ରିରଙ୍ଗାରେ ଆବୃତ ହୋଇ ଫେରିବ । କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଫେରିବି ନିଶ୍ଚୟ ।
ତୁମ ଆଗରେ ସେହି ଘଟଣା ଆଉ ଥରେ ଅଭିନୀତ ହେବ ଆଉ ତୁମେ ଏକ ପାତ୍ର ହିସାବରେ ଅନୁଭବ କରିବ ।- ଛାଇ ପୁଣି କହୁଥିଲା ।
ତୁମେ ସେ ସ୍ଥାନରେ ଥାଇ ଯୁଦ୍ଧ ନିଜ ଆଖିରେ ଦେଖିପାରିବ ।- ଛାଇ କହିଲା । ଛାଇର ମୁହଁରେ ଟିକିଏ ହସ ଥିଲା ଭଳି ଲାଗିଲା ।
ମରଣର ଆର୍ତ୍ତନାଦ ସବୁକିଛି ଚିରି ଦେଉନି । ତୁମ ଚାରିପାଖେ କୁମ୍ଭାର ଘର ନିଆଁ ଜଳୁନି । ତୁମ ଘର ଭିତରକୁ ତୋପର ଗୋଳା କାନ୍ଥ ଭାଙ୍ଗି ପଶି ଆସୁନି...
ଘାତକ ପ୍ଲାଟୁନର ସବୁଠାରୁ କୌଶଳୀ ଯୋଦ୍ଧା ଶତ୍ରୁକୁ ନର୍କରେ ପହୁଁଚାଇ ନିଶ୍ୱାସ ନେବ । ଛାଇ ଅବିନାଶର ମୁହଁରେ ଅଭିନୀତ ହେଉଥିବା ଯୁଦ୍ଧକୁ ଦେଖିପାରୁଥିଲା ।
ଦେଖି ଛଳନା କରୁଥିଲ କି ତୁମେ ଏତେ କଠୋର କେମିତି ତ ହେଲ ମନ ମୋର ଭାଙ୍ଗିଗଲା ଖଣ୍ଡ ଖଣ୍ଡ ହୋଇ ଭାଙ୍ଗିଗଲା ।
ଜହ୍ନ ତୁମ ଘର ଆଗରେ ଚାଲିକି ଆସିଛିି କେତେ ବେଳ ହେଲା ଚାଳ ଛୁଇଁଲାଣି ଦେଖି ନାହଁ କି ତୁମେ ଜହ୍ନ ଆସିବାର ବେଳ ହୋଇ ତ ଗଲାଣି ଆସିନ...
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ