ସାର୍ବଜନିକ କଥାରେ ମୋର କିଛି ବିଶେଷ ରୁଚି ନାହିଁ
କେବେ ଏମିତ ମୋ........ଗୋଟେ କଥା ମାନ ଯାହା କହୁଛି ମୁ..........ହସିକରି ଟିକେ ଶୁଣ
ମୁ ଚାହିଁ ରହିଛି ହେଲେ ତୋ ଖବର ଆସିଲା ନାହିଁ ସଞ୍ଜ ପକ୍ଷୀ ଫେରିଆସିଲେ ହେଲେ ମୋ ପାଇଁ ନିରାଶ ହୋଇ
ଦୁନିଆଁ ଚାହେଁ ଏବେ ଛୁଇଁବାକୁ ମତେ ସତେ ଯେମିତି ତା ପାଇଁ ମୁଁ ଦୁନିଆଁ ଦେଖେ ରୂପ ମୋର କେହି ନ ଜାଣେ ବେଚାରୀ ମୁଁ
କେବେ ଦ୍ରୋପଦୀ ପୁଣି କେବେ ତୁମେ ସୀତା ଭଗନୀ,ଦାମିନୀ,ଜନନୀ ହୋଇ ଢାଳିଥାଅ ତୁମ ମମତା ସକଳ ସୁଲକ୍ଷଣୀ ତୁମେ ସତୀ ପୁନିତା
ଆହୁଲା ତୁ ମୋର ଜୀବନ ବୋଇତେ ଅନ୍ଧାର ଆଶା ବାଡ଼ି ତୋ ବିନା ଜୀବନ ନୌକା ମୋ-ଯିବ ଶୋକ ସିନ୍ଧୁ ଜଳେ ବୁଡି...
ବନ୍ଦ କରନ୍ତୁ ଆପଣଙ୍କର ସ୍ୱଚ୍ଛାଚାରିତାର ଅତ୍ୟାଚାର, ଏହା ଶୁଣିବାପରେ ରାଜା ରାଗରେ ଲାଲ ହୋଇ ତୁରନ୍ତ ଦୀପୁକୁ ବନ୍ଦୀ କରିବାପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେଲେ
କାହାଣୀ କାହାଣୀ କାହାଣୀ ... କେବେ ମନର ହରିନି, କେବେ ରାଗର ରାଗିଣୀ କେବେ ଶୂନ୍ୟତା ବାଣୀ... ତାକୁ କଳ୍ପନା ରାଇଜେ ଦେଲେ ବୁଣି, ସେ ହେଇଯାଏ କାହାଣୀ କାହାଣୀ...
ଯେଉଁଠି ସୂର୍ଯ୍ୟ ର ପ୍ରଥମ କିରଣ ରେ ଆଶା ସକାଳ ଊଂଉଥିବ ଜହ୍ନ କିରଣ ରେ ଧୋଇ ହୋଇ ଘନ ଘୋର ଅନ୍ଧାର ଧାଉଁଥିବ କେବେ ଖରା ଆଉ କେବେ...
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ