ହଇରେ, ତୁ କାହାଘର ପୁଅ, କ'ଣ କରୁଛୁ ? ଲୋକେ କ'ଣ କହୁଛନ୍ତି ? ଏ କ'ଣ ଭଲ ହଉଚି, ଆରେ ଭଲ ବୁଦ୍ଧି କାଢ଼, ଭଲ ମଣିଷ ହ...
ଏ କ'ଣ ସାଧାରଣ ଘୋଡ଼ାଙ୍କ ପରି ବୋତି, କୋଳଥ, କୁଳୁଚି, ଘାସ ଖାଇବ । ଏ ଖାଇବ ଅଟା, ଘିଅ, ଦୁଧ, ନବାତ, ପନିପରିବା ।
ସେଇ ବାଟରେ ଦୌଡ଼ିଥାଏ ଗୋଟିଏ ଘୋଡ଼ା । ସେଥିରେ ପାଗପଟୁକା ବାନ୍ଧି ବସିଥାଏ ଜଣେ ସିପେଇ । ଆଖିରେ ତା'ର ଦପ୍ ଦପ୍ ତେଜ, ମୁହଁରେ ଦରଫୁଟା ହସ ।
ସେତେବେଳକୁ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଦୁଆରେ କେତେ ଲୋକ ଆସି ଜମା ହୋଇଗଲେଣି । ଲୋକଙ୍କୁ ଦେଖି ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ବେଶି ବାହୁନା ପକେଇଲା । ସମସ୍ତେ ମହାଜନକୁ ଛି' ଛାକର କଲେ ।
ମୁଁ ଦାଣ୍ଡକୁ ବାହାରିଲେ ଗର୍ଭିଣୀ ଗାଈ ବାଟ ଛାଡ଼ି ଦେଉଥିଲା, ଆଜି ମୋ ବାର ବରଷ ତପସ୍ୟା ଶୁଖୁଆ ପୋଡ଼ାରେ ଶେଷ । ମୁଁ ଆଜି ଛାର ବ୍ରାହ୍ମଣଟୋକାକୁ ତ...
ତା' ଭିତରେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ମରମ ଅଛି, ସେ କଥାଟି ଆମ ଗୁରୁଙ୍କ ଛଡ଼ା ଆଉ କାହାରିକୁ ମାଲୁମ ନାହିଁ । ସେ କଥାଟି ଏଇଆ-
ସବୁ ମଇଁଷିଙ୍କୁ ଡାକି ପିଲାଟିକୁ ଦେଖାଇଲା । ସବୁ ମଇଁଷି ପିଲାକୁ ପଚାରିଲେ, ତୁ କାହିଁକି ଲୁଚି ଲୁଚି ଆମର କାମ କରୁଛି ।
ଚିଲ ବହୁଦୂର ଉଡ଼ିଯାଇ ଗୋଟିଏ ଗଛ ଡାଳରେ ବସି ଦେଖିଲା- ସେ ମାଛ ନୁହେଁ, ଗୋଟିଏ ମଣିଷ ପିଲା ଝାମ୍ପି ଆଣିଛି । ସେ ତାକୁ ନେଇ ବସାରେ ପାଳିଲା...
କିଛିଦିନ ପରେ ସେ ବସ୍ତିର ଆଉ ଜଣେ ଧନୀ ଲୋକର ଝିଅ ସହିତ ସମ୍ୱନ୍ଧ କରି ନିଜ ପୁଅ ପାଇଁ ବୋହୂ ଆଣିବାର ଯୋଗାଡ଼ କଲା । ସୁନ୍ଦରୀ ବୋହୂଟିଏ...
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ