ଦେଖ ଦେଖ ମୁଁ ଯାଉଛି ଅଙ୍ଗନବାଡ଼ି, କାଲି ଶିଖିଥିଲି ' ଅ' ଆଜି 'ଆ' ର ପାଳି, ଲେଖା ଆଉ ପଢ଼ା କରିଦେଲେ ଭଲକରି, ମାମୁଁ ଆଣିଦେବେ ଖେଳଣା ଭଳିକି...
ବେଙ୍ଗୁଲି ନାନୀ କଲାଣି ନାଦ, ଓଦା ସର ସର ତା ଦୁଇ ପାଦ, ବୁଝିଲାଣି ସିଏ ମେଘର ଫାନ୍ଦ, ଗୀତରେ ପଡ଼ିଲାଣି ତା ପୂର୍ଣ୍ଣଛାନ୍ଦ।
ଦେଖ ମେଲିଲାଣି ରୂପ 'ଅ' ପେଟକୁ ଫାଳି, ଆଉ ଟିକିଏ ଲମ୍ବେଇ ଠିଆ କରିଦେ ଗୋଟିଏ ସିଧା ବାଡ଼ି ।
ପୁଅ ! ଧନ୍ୟ ତୋ ମଣିଷ ପଣିଆ, ଅନ୍ୟ କେହି ହୋଇଥିଲେ ଖେଳି ଖେଳି ଚଟିଆ ଛୁଆଟିକୁ ମାରି ଦେଇଥାନ୍ତେ । ତୁ ତାକୁ ବଞ୍ଚାଇ ରଖିଛୁ ।
ବସୁମତୀ ଠାରୁ ସହନଶୀଳତା ସୂର୍ଯ୍ୟଠାରୁ ତତ୍ପରତା, ଗୁରୁଜନଠାରୁ ନାରିକେଳ ଗୁଣ, ବୃକ୍ଷଠାରୁ ଉପକାରିତା ।
ନୟନୁ ଝରିଲେ ଅଶ୍ରୁ ତା'ର ନାମ ପାଟିରୁ ଗଡ଼ିଲେ ଲାଳ, ଶୌଚ କରିଦେଲେ ହୁଅଇ ଆବିଳ ଦେହରୁ ବହିଲେ ଝାଳ ।
ତୁ ଯଦି ସେତେ ବେଳେ ମୋ କାନକୁ ଧରି ଦି ଚାପୁଡ଼ା ଲାଖାଏଁ ଦେଇଥାନ୍ତୁ ତୋତେ ଆଜି ଏ ଦିନ ଦେଖିବାକୁ ପଡ଼ି ନ ଥାନ୍ତା ।
ପିଲାଟିର ଗୋଡ଼ କାଦୁଅରେ ଖସିଗଲା ଓ ସେ ପଡ଼ିଗଲା । ତାର ପିନ୍ଧିଥିବା ବସ୍ତ୍ର ପାଣି କାଦୁଅରେ ସରସର ହୋଇଗଲା ।
ଛୋଟ ବୀଜଟିଏ ଅଙ୍କୁରିତ ହୋଇ ହୋଇଥାଏ ମହାଦ୍ରୁମ ଛୋଟ ଜୀବଟିଏ ପିମ୍ପୁଡ଼ି ପାଇଁକି ହାତୀ ଭାବିଥାଏ ଯମ ।
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ