ତୁ ଯଦି ସେତେ ବେଳେ ମୋ କାନକୁ ଧରି ଦି ଚାପୁଡ଼ା ଲାଖାଏଁ ଦେଇଥାନ୍ତୁ ତୋତେ ଆଜି ଏ ଦିନ ଦେଖିବାକୁ ପଡ଼ି ନ ଥାନ୍ତା ।
ପିଲାଟିର ଗୋଡ଼ କାଦୁଅରେ ଖସିଗଲା ଓ ସେ ପଡ଼ିଗଲା । ତାର ପିନ୍ଧିଥିବା ବସ୍ତ୍ର ପାଣି କାଦୁଅରେ ସରସର ହୋଇଗଲା ।
ଅଭିଭାବକ ଜଣକ ସେଭଳି କଥା ଆଦୌ ଚିନ୍ତା କରି ନ ଥିଲେ । ବୁଝିମଧ୍ୟ ପାରିଲେ ନାହିଁ । ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ପଚାରିଲେ
ପୁଣି ଟଙ୍କାଗୁଡିକ ଅନ୍ଲାଇନ୍ ମାଧ୍ୟମରେ କଟିଛି । ସେ ତ ଏଇ ଆଠ ଦିନ ମଧ୍ୟରେ କିଛି କରି ନାହାନ୍ତି, ତା ହେଲେ କାମଟା କଲା କିଏ ?
ଜଗବନ୍ଧୁ ବାବୁ ଖୋଜି ଖୋଜି ଜଗନ୍ନାଥ ମନ୍ଦିର ପଟକୁ ଯିବା ବେଳେ ଅନ୍ଧାରରେ ରାଜୁକୁ ବସିଥିବା ଦେଖିଲେ । ତାକୁ କିଛି କହିଲେ ନାହିଁ ।
ଏତେବେଳ ଯାଏ ପାଖରେ ବାଦାମ ବିକୁଥିବା ଗରିବ ପିଲାଟିଏ ଏ ସବୁ ଦେଖୁଥାଏ ।
ନୀଲୁ ଭାବୁଥିଲା ସେ ଭଳି କିଛି ମହତ କାମ କରିବାକୁ, ଯେଉଁଠି ଜୀବନରେ ଶାନ୍ତି ମିଳିବ
ସାର୍ ! ଆମେ ଗରିବ ହୋଇପାରୁ, କିନ୍ତୁ ଲୋଭୀ ନୋହୁଁ ।
ସେ ଅନ୍ଧ ଲୋକଟିକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବାକୁ ଯାଇ ଏତେ କଷ୍ଟ ପାଇଲୁ । ସେ କିଛି ହୋଇନି । ଯାଆ । ଦେଖିବୁ ସେ କେତେ ଆରାମରେ ବାରଣ୍ଡାରେ ଭଜନ...
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ