ଭାରତ ମାତାର ଭବିଷ୍ୟତ ମାନେ ବାହାରିଗଲେଣି କାମରେ ଗଲା କାଲିର ସେ ମିଷ୍ଟାନ୍ନ ଭୋଜନ ଆଉ କି ରହିବ ପେଟରେ ? ଗରିବ ଲୋକଟା ଗରିବ ହିଁ ହେଲା ଅଗଷ୍ଟ...
ମା’ ତାର ଖଁ ଖଁ ହେଇ ବେଦମ୍ ହେଲାଣି ବାରି ପଟ ଝର୍କାରେ କଳା ନାଗର ଫଣା ସେ ଦି ଥର ଦେଖିଲାଣି ମନ ତାର ଛଟ୍ପଟ୍ ହଉଛି ହେଲେ...
ଆସ ! ଆମେ ପୁଣି ଥରେ ଚିଠି ଲେଖିବା , ଏଥର କିନ୍ତୁ ଆମେ ନିଜେ ଯିବା ଥର ଥର ହେଇ କମ୍ପୁଥିବା ହାତରେ ମାପିବାକୁ ଚିଠିର ଓଜନ ଗଢିବାକୁ...
କିଞ୍ଚିତ ବିଳମ୍ବରେ ଯଦି ତାଗିଦ୍ କରୁନ ନିଜକୁ ତେବେ ଛାଇ ଦେଖି ଟିକେ ବସିଯାଅ ଗପପେଡିରୁ କିଛି ଗପ କାଢି ପରଷି ପାର ଯଦିବେଶୀଛାଇ ଲୋଭରେ
ଫି ଦିନ କେହି ଜଣେ ଏକଲା ଦେଖି କାନ୍ଦିବ ଏବେଳେ ଆଉ କା ହାତରୁ ଖସି ପଡିବ ଖାଉ ଖାଉ ଭାତ ।
ସବୁ ସମ୍ଭାବନାର ଶେଷ ସବୁ ଇଚ୍ଛାର ନିଃଶେଷ ପରିତାପର ପରିସମାପ୍ତି ସମ୍ପଦ ଆଉ ସମ୍ପର୍କରୁ ମୁକ୍ତି ଯୁକ୍ତି ଆଉ ଉକ୍ତିରୁ ବିରତି
ତେବେ, ମୁକ୍ତ କରିବ ନିଜ ହୃଦୟକୁ ତୁମ ପଞରାର ପିଞରା ଭିତରୁ ; ଅବାଧ୍ୟ ନହୋଇ ଚାଲିବ ପଛେ ପଛେ ... ଅହଙ୍କାରର ବାଜେଣି କାଢି : ତୁମ ପାଦରୁ...
ମୁଁ କେବେ ଦେଖିନି ସେ ଜିଲାପି ଖାଇବାର , କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଜାଣେ, ମୋ ମା’ କୁ ବି ଜିଲାପି ନିଶ୍ଚୟ ଭଲ ଲାଗୁଥିବ । କ’ଣ ଭଲ ଲାଗିବନି...
ସବୁ ଦେଇ ଦେଇ ସେ ଶୂନ୍ୟ ଅନ୍ୟର ସ୍ୱାର୍ଥ ପାଇଁ ନିଜ ଦେହ ଚିରି ଦେଇଛି ରାସ୍ତା , ବୁହେଇଛି ଶିରା ପ୍ରଶିରାର ସବୁ ଯାକ ରକ୍ତ , ମୁଣ୍ଡେଇଛି...
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ