ଜଣା ପଡ଼େନି କେବେ, କେମିତି କିଏ ଜାଣେ କିଏ ଦାନ କରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ କରିଦିଏ ଋଣୀ ଆପେ ଆପେ ଆସନ୍ତି
ତୁମ ଲୀଳା ଛାର ମଣିଷ ଜାଣିବ କିପରି, ଠାରରେ ହେଲ କି ଗାରରେ ହେଲ ତୁମେ ତ ପ୍ରଭୁ ସବୁଠି, ମୂକକୁ କର ମୂଖର
ହଜାଇ ଦିଏ, ସିଏ ଭାବନା ଦେହ କି କଲମ, ଖାତା, ଚଷମା, ମିଳିଯାଆନ୍ତି କିଛି, କିନ୍ତୁ ବାକି ରହିଯାଏ ଅନେକ ସ୍ଥାନ, ଆଜି ବି ଭୁଲିଯାଏ, ସାଇତି ରଖିଥିବା ଜିନିଷମାନଙ୍କ...
ଶିଶିର ଭିଜା ଶୀତ କଟିଯାଏ ମଳି କୁଟୁ କୁଟୁ ବିଛଣାରେ, ହଜିଯାଏ ସ୍ୱପ୍ନ କାଳରାତ୍ରିର କୁହାଟରେ ।
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ