କିଛି ଜିଦ୍ ଓ ଦୁଃଶାହାସ ନେଇ, ଅସରନ୍ତି ରାସ୍ତାରେ ଆଗେଇ ଚାଲିଛି ।
ବୋଉର ଝୁଣ ଝୁଣ ଶବ୍ଦ, ଖୁସି ନ ଥିଲା ସେ ମୋତେ ଲୁଚେଇ ଲୁଚେଇ କାନ୍ଦୁଥିଲା । ତାର ଏ କାନ୍ଦ ଶୁଣି ମୋ ମନରେ ଏ ସବୁ ବିଚାର...
ଯେପରି ଶାନ୍ତ ପାଲଟି ଯାଏ ସମୁଦ୍ର କେତେ ଯେ ଶାମୁକା ଓ ଶଙ୍ଖ ବିଖାରି ହୋଇ ପଡ଼ିଛନ୍ତି ଉପକୂଳରେ ମନଯେ ଏକ ସୂକ୍ଷ୍ମ ଆଇନା ବୋଲି ଶୁଣିଥିଲି. . ....
ପରସ୍ତ ପରେ ପରସ୍ତ ଲହଡ଼ି ମାଡ଼ିଯାଉ ଥାଏ ଶରୀର ଉପରେ ଏ କଣ ମୁଁ ତ ନିଜର ଅସ୍ତିତ୍ୱକୁ ବି ହଜାଇ ବସିଛି ସେ ଲହରୀରେ ଶରୀର ଧୋଇ ହୋଇଯାଏ...
ଜାଣେନା ମୁଁ କି ଅବା ଅଛି ମୋର ଭାଗ୍ୟର ଖାତାରେ କ'ଣ ବା ତା'ର ହିସାବ କିତାବ, କାହିଁକି ମୁଁ ପ୍ରତିଟି ମୁହୂର୍ତ୍ତର ସ୍ପନ୍ଦନକୁ ଅନୁଭବ କରେ ଏକ ନୂଆ...
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ