ଜିତୁ ଫେରି ଆସୁଥିବା ଦେଖି ଶିକ୍ଷକ ଏକ ପଳାଶ ବୁଦା ଉହାଡ଼ରେ ଲୁଚି ଗଲେ । ଜିତୁ କିନ୍ତୁ ଏକଥା ଜାଣି ପାରିଲା ନାହିଁ ।
ଅନୁସନ୍ଧାନ କରିବାକୁ ଅର୍ଜୁନର ଶ୍ରେଣୀ କୋଠରୀକୁ ପଶିଲେ । ଗଲାବେଳେ ସୋମ୍, ଲିପୁନ୍ ଓ ସତ୍ୟମ୍ ଝରକା ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇଥାନ୍ତି ।
ମାଆଙ୍କ ରାଗ ଦେଖି ଟିକିନା କିଛି ନ କହି ଯିବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେଲା ।
ଦୁଃଖ ଅଛି ବୋଲି ସୁଖ ଅନୁଭବ କରିଥାଉ ଏ ଜୀବନେ, ଅସାବଧାନରେ ବିପଦ ବରି କି ଚଳିଥାଉ ସାବଧାନେ !
ବିଜୟେ ବିଭୋର ପରାଜୟେ ହେବ ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ ଅଧୀର, ଆଜିଅଛି ଯାହା ଥିଲା ତ କାହାର କାଲିକି ହେବ ଅନ୍ୟର ।
ପୋଡ଼ି ଖାଇବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଲା । ଡାଳ କିଛି ଉପାଡ଼ି ଆଣି ଖୁଣ୍ଟ ପାଖରେ ରଖିଲା ।
ଲାଳନ ପାଳନେ କେତେ କଷ୍ଟ ସହି କରେ ଏଡୁଟିରୁ ଏଡ଼େ, ରୋଗ ବଇରାଗେ ଅହର୍ନିଶ ଜଗେ ଛାଡ଼ି କାମ ସବୁଆଡ଼େ ।
ତା' ପରଦିନ ସାତଦିନ ହେଉଥିବାରୁ ରୁବି ସହ ତା' ବାପା ମା' ପୁଣି ଭୁବନେଶ୍ୱର ଯିବାକୁ ମାନସିକ ସ୍ତରରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେଉଥାନ୍ତି
ଅଗ୍ରଭାଗେ ଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ଦେଖି ଯେ ନ ଥକି କରେ ଧାବନ, ଲକ୍ଷ୍ୟପଥକୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରି ସେ ଲଭେ ବହୁତ ସମ୍ମାନ ।
ପରିବେଶ ରକ୍ଷା କାମ ଆମର, କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଆମର ସଫା ସୁତର ।
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ