ମାଂସ ଲୋଭି ସେହି ରାକ୍ଷସ କବଳୁ ମାଟି ପିଣ୍ଡୁଳା ଟେ ନ ପାଏ ବର୍ତୀ , ନାରୀ କୁ ପୁଣି ସେ ଦେବୀ ଯେ କୁହନ୍ତି କେ କହିବ କଣ...
													
																											ଜନମିଛି କି ଦୋଷେ ମୁଁ ? ନାରୀ ଜନ୍ମ ପାଇ, ମର୍ଯ୍ୟାଦା ହିନ କଲେ ମୋତେ ଟଙ୍କାରେ ତଉଲାଇ ।
													
																											ପବନର ଏମିତି ଦୁଷ୍ଟାମି ଦେଖି ଖିଲି ଖିଲି ହୋଇ ହସି ଉଠୁଥାଏ ମିକୁ । ହେଲେ ତାର ସେ ହସ କିଛି କ୍ଷଣରେ ଉଭେଇ ଗଲା ଯେବେ ହଠାତ୍ ଗୋଟେ...
													
																											ମହାବାହୁ ହେ ମହାବାହୁ ଚାହିଁ ମୁଖ ତୁମ ପ୍ରାଣ ଯାଉ , ଏତେ ସୌଭାଗ୍ୟ ମୋର କାହୁଁ ?? ଏ ଜୀବ ତୁମଠି ଲୀନ ହେଉ ।
													
																											ରାଗ ଅଭିମାନ ଦୋଷ ସବୁ ପରା ଭୁଲି ମୋର ତୁ ଯେ ନେଉ କୋଳେଇ, ପଭୁ ଙ୍କୁ ମୁଁ ଯେ ଦେଖି ନାହିଁ ପରା ପ୍ରଭୁ ଙ୍କ ଶ୍ରୀମୁଖ ତୋ...
													
																											ନିଜ ରଚନାକୁ ପ୍ରାଣ ଦେଇ ଯିଏ ଦୁନିଆର କଷ୍ଟ ସହେ , ତାନାମ ପୁଣି ଦୁନିଆ ଦିନେ ନିଜ ମୁଖରେ ଗାଏ ।
													
																											ଶିବାଜୀ ନେତାଜୀ କେତେ ମହାପୁରୁଷଙ୍କ ରହିଛି ଆଜି ବି ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣାକ୍ଷରେ, କରିଥିଲେ ଯେଉଁ ଅମୂଲ୍ୟ କର୍ମ ପ୍ରତି ଭାରତୀୟ ହୃଦ କୋଣରେ ।
													
																											ଡଷ୍ଟବିନ୍ ସିନା ମୂକ ବସ୍ତୁ ଟିଏ ସହିବା ଛଡ଼ା ନାହିଁ ତା ଗତି , ତଥାପି ବିବେକେ ତାର ସହିଛି ଆମଠୁ ବେଶୀ ଶକତି।
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ