କବିତା

ଡଷ୍ଟବିନ୍

Suhani Rout's odia poem Dustbin

ଡଷ୍ଟବିନ୍ ସିନା ମୂକ ବସ୍ତୁ ଟିଏ
ସହିବା ଛଡ଼ା ନାହିଁ ତା ଗତି ,
ତଥାପି ବିବେକେ ତାର
ସହିଛି ଆମଠୁ ବେଶୀ ଶକତି।

ଶିଖ ହେ କେହି ତ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଏହାଠୁ
ଛାଡ଼ ହେ ଅକାରଣ ହିଂସା ନୀତି ,
କର ଚେଷ୍ଟା ଦେଖିବାକୁ ତା ଦୁଃଖ ଯେତେକ
ଶୁଣ ତା ଜୀବନେ କ’ଣ ଯାଇଛି ଘଟି ?

ଛୋଟ ଝଗଡ଼ାରୁ ବଡ ହିଂସା କାଣ୍ଡ
ଯାଉଛି ଆଜି ମୁହୂର୍ତ୍ତକେ ଘଟି ,
ମୁହୂର୍ତ୍ତକ ପାଇଁ ନଇଁ ଗଲେ ସତେ
ହେବ କି ତାର କ୍ଷୁର୍ଣ୍ଣ ଶକତି ?

ଡ଼ଷ୍ଟବିନ୍ ସିନା ମୂକ ବସ୍ତୁ ଟିଏ
ସହିବା ଛଡ଼ା ନାହିଁ ତା ଗତି ,
ତଥାପି ବିବେକେ ତାର
ସହିଛି ଆମଠୁ ବେଶୀ ଶକତି।

ବିବେକ ତାହାର ସତେ କି ଜୀବନ୍ତ
ମାଗେ ନାହିଁ ସେ କେବେ ମୁକତି ,
ସହିଚାଲେ ଦୁଃଖ ଦୁର୍ଗନ୍ଧ ସବୁକୁ
ଦେଇଥାନ୍ତି ପ୍ରଭୁ ତାକୁ ଶକତି।

ହେଲେ ଏତେ କଷ୍ଟ ସହିବା ପରେ ବି
କ୍ଷୁର୍ଣ୍ଣ ହୋଇନାହିଁ ତାର ଭକତି ,
ନିଜ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ କୁ କରି ଭକ୍ତି ସିଏ
କରି ଚାଲିଥାଏ ଧରମ ନୀତି।

ଆମେ କିବା ତା’ଠାରୁ ଅକ୍ଷମ?
ପାରିବା ନାହିଁ ହୋଇ ସେମିତି ,
ସହି ସହି ସିନା ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣ ପାଲଟିବା
ସହନ ବିନୁ କିଛି ପାଇବା ନାଇଁ ଟି।

କରିବା ଶିକ୍ଷା ସେହି ଡଷ୍ଟବିନ୍ ଠାରୁ
ଶହେ ଯେ ବାରଣ ନକରି ନୀତି,
ତୁଚ୍ଛା ହିଂସାବାଦ ଛାଡ଼ି ଦେଇ ଆମେ
ବଢ଼ାଇବା ମିଶି ଜାତୀୟ ସଂହତି।

Click to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିବା ଲେଖିକା/ଲେଖକଙ୍କ ତାଲିକା

ଲୋକପ୍ରିୟ ଲେଖା

To Top