ସେ ମମତାଙ୍କ ଖୁବ୍ ପାଖକୁ ଚାଲି ଆସିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କ କଟି ଦେଶରେ ଦୁଇବାହୁ ଜଡ଼ାଇ ଦେଲେ । ତାଙ୍କ କାନ ପାଖକୁ ମୁହଁ ନେଇ ଚୁପି, ଚୁପି କହିଲେ,...
ବସ୍ ତାର ଗଡି ଚାଲିଲା ଆଗକୁ, ଅପଲକ ଆଖିରେ ମୁଁ ଚାହିଁ ରହିଥିଲି, ବସ୍ ଟି ଧିରେ ଧିରେ ମୋ ଆଖିର ପରିଧୀରୁ ବାହାରି ଯାଉଥିଲା ।
ଧିକ୍ ...... ଶଳା ଏ ଜନ୍ମ କୁ ! ଚାକିରୀ ଖଣ୍ଡେ ବି ଠିକ୍ରେ କପାଳକୁ ଜୁଟିଲା ନାହିଁ, ଏୟାଡେ ମଣିଷ ପରୀକ୍ଷା ଦେଇ ଦେଇ ଥେୟା ।
ଆଉ ମମତାଙ୍କ ଖୋଜିଲା, ଖୋଜିଲା ଆଖି ବିକ୍ରମଙ୍କ ପଥକୁ ଚାହିଁ ରହିଲା ନାହିଁ କି କମ୍ପାଟମେଣ୍ଟ ଭିତରେ ବିକ୍ରମଙ୍କୁ ଦେଖିଲେ ଓଠରେ ମଧୁର ହସ ଖେଳିଲା ନାହିଁ ।
ଆନ୍ତରିକତା ମୋ ଭିତରେ କ'ଣ ଏତେ ଜୀବନ୍ତ ହେଇଗଲା ଯେ ମୁଁ ଜାଣି ପାରିଲିନି ବାସ୍ତବତାକୁ
କଣ ଜେଜେ ଚୁପ ହୋଇ ଗଲା ଯେ, ଗଣୁ ନାହାନ୍ତି ?
ଜନ୍ମ ବେଳେ ମୋ ଦେହର କଳା ରଙ୍ଗ ଦେଖି, ବଡ ଶରଧାରେ ବାପା ମୋ ନାଆ ରଖି ଥିଲେ କୃଷ୍ଣା । ଆଉ ତୁ, ଗୋରା ଚିକିଟା ପିଲାଟେ, ହିନ୍ଦି...
ପଢ଼ା ସରିଲା ପରେ ଭଲ ଚାକିରୀ ଖଣ୍ଡିଏ ପାଇଗଲେ , ହାତକୁ ଯେତେବେଳେ ଗୁଡାଏ ପଇସା ଆସିବ
ଏ ପୁରୁଷ ପ୍ରାଧାନ ସମାଜ ଯେତେ ଦିନ ଯାଏ ନିଜର ନଜର ବଦଳାଇ ନ ଥିବେ, ସମାଜ ର ସ୍ଥିତି ବଦଳିବା କଷ୍ଟ । ଆମକୁ ଝିଅଙ୍କ ନାମ ନୁହେଁ...
କହିଲେ, ଆରେ ହେଇ, ଏ କଣ କରୁଛୁ ? ଖୋଲନା ସେ ବନ୍ଦ ଝରକାକୁ ।
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ