ମୁହଁ ଶୁକେଇ ବସିଚି ବିଲ ମଲା ଚଢ଼େଇର ଥଣ୍ଟରେ ପାଚିଲା ଧାନର ଗୀତ ଅକ୍ଷିତୃତୀୟାର ଭୋଗ କାହିଁ ଯେ ?
ଆଉ ଗୀତ ଗାଇବନି ଧାନବିଲ ବାପା ଫୁର୍କିନା ଉଡ଼ିଯାଇଚି ବଣି ଧାନଟିଏ ପୋତିଲନି ଯେ ନିଜକୁ ପୋତିଦେଲ ପଙ୍କରେ ।
ଗୋଟାଏ ଧାନ ପାଇଁ ବାପା ଯାଆନ୍ତି ମୂଲମାଗି ଚାଉଳ ମୁଠାଏ ପାଇଁ ଧାନକୁଟେ ବୋଉ ଘର ଘର ।
ସର୍ବଶିକ୍ଷାର ଭାତ, ଡାଲି ଖାଇ ଦଳଦଳ ପିଲାମାନେ ମାଗିବାକୁ ଯାଇଛନ୍ତି ଭିକ ଭୋକର ତାଟିଆରେ କିଛି ନ ଥାଏ ଫେରିବାବେଳେ ଲୁହ ଟୋପାଏ !
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ