ମୁଁ ଦାଣ୍ଡକୁ ବାହାରିଲେ ଗର୍ଭିଣୀ ଗାଈ ବାଟ ଛାଡ଼ି ଦେଉଥିଲା, ଆଜି ମୋ ବାର ବରଷ ତପସ୍ୟା ଶୁଖୁଆ ପୋଡ଼ାରେ ଶେଷ । ମୁଁ ଆଜି ଛାର ବ୍ରାହ୍ମଣଟୋକାକୁ ତ...
ଅଦ୍ୟାପି କହନ୍ତି ଲୋକେ ଦେଖିଛନ୍ତି ବୋଲି ଥୋକେ ଶୁକ୍ରୁ ଜାନି ମୁଣ୍ଡେ ଭିଡ଼ି ଠେକା । ଧାରୁଆ ଟାଙ୍ଗିଆ ହାତେ ବୁଲୁଥାଏ ପରବତେ ବାଘ ଭୟ ଦେଇ ନାହିଁ ଦେଖା...
ଗଙ୍ଗାଜଳ ଦେଉ ଦେଉ, ତାଙ୍କ ଆଖିରୁ ଦୁଇବିନ୍ଦୁ ଲୁହ ଧରି, ବିଧୁବାବୁଙ୍କ ଆଁ ଭିତରେ ପଡ଼ିଗଲା । ସେହି ଲୁହ ରସରେ କି ଯେ ଜୀବନୀ ଶକ୍ତି ଥିଲା. ....
ତମେଇ ତ ଇପ୍ସିତ ମଣିଷ ମୋର ହୃଦୟର ଭଲ ପାଇବାର କବିତାର ଜୀବନର ଆଉ ମୋର ଅନ୍ତିମ ଦିନର ।
ନିରାଶ ଦୃଷ୍ଟିରେ ସେ ଶେଷଥର ପାଇଁ ନଦୀର ଅପର ପାର୍ଶକୁ ଦୃଷ୍ଟି ନିକ୍ଷେପ କରି ଗାତ୍ରୋତ୍ଥାନ କଲା, କିନ୍ତୁ ଗୃହାଭିମୁଖୀ ହେବାକୁ ଯାଇ ଅକସ୍ମାତ୍ ସ୍ତମ୍ଭିତ ହୋଇ ଠିଆ ହେଲା
ଘାଟ ତୁଠ ତ୍ରିବେଣୀଶ୍ୱର ହାଟ ଯେଉଁଠି ଗାରପଡ଼ିଚି ମାହାଙ୍ଗା ସେଇଠି ବିରୂପା ହେଇଚି ଜମୁନା ପାଣିର ବଂଶୀସ୍ୱନରେ
ମାଷ୍ଟ୍ରଙ୍କର ଦରମା ବଢୁଛି । ଅଫିସର୍ ଦରମା ସଙ୍ଗରେ କିଳାପୋତି ବଢୁଛି । ଏମ୍.ଏଲ୍.ଏ.ଙ୍କର ଭତ୍ତା ବଢୁଛି । ମୋ ମାଆ ଶହେଟି ଟଙ୍କା ଭତ୍ତା ପାଇଲାନି
ଜୀବନ ଚାଲିଗଲେ ବି ତୁ କାହାକୁ ଏ କଥା କହିବୁ ନାହିଁ କି ମୁଁ କହିବି ନାହିଁ । ନ ହେଲେ ମୁଁ ସତ କହୁଛି, ଅର୍ଜୁନ ବାଆଜୀ ପୋଖରୀକୁ...
କାଳେ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବା ପରେ ପୁଣି ବିଛଣାରେ ମଳମୂତ୍ର ତ୍ୟାଗ କରିବି ଓ ବୋହୂମାନଙ୍କ କାମ ବଢ଼ାଇ ଘରଦ୍ୱାର ଅସନା କରିବି ସେଥିପାଇଁ ବୋହୂମାନେ ମତେ ଦୁଇଦିନ ହେଲା ଖାଇବା...
ସାହିତ୍ୟ ସୃଷ୍ଟି ପଛରେ ଯଦି କୌଣସି ପ୍ରେରଣା ନ ଥାଏ ସେ ସୃଷ୍ଟି କାଳଜୟୀ ହୁଏ ନାହିଁ ଓ ହୃଦୟକୁ ସ୍ପର୍ଶ କରେ ନାହିଁ । ଯେତେବେଳେ କୌଣସି ଘଟଣା...
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ