ଅନ୍ତତଃ ପଳାତକ ଭଳି ନିଭୃତକୋଣରେ ତ ମୃତ୍ୟୁ ଲଭିବିନି ।
ବେଙ୍ଗାଲୁରୁ ଅଭିମୁଖେ ଯିବାକୁ ଥିବା ଇଣ୍ଡିଗୋ ଫ୍ଲାଇଟ୍ର ଘୋଷଣା ଆରମ୍ଭ ହୋଇଯାଇଥାଏ ।
ଆମେ ଚାରି ଭାଇ ଭଉଣୀ ସକାଳୁ ସକାଳୁ ଚୁଲିମୁଣ୍ଡରେ ବୋଉକୁ ଘେରି ବସିଥିବୁ । ଚୁଲିରେ କୁଟାନୁଣ୍ଡା ପୁରେଇ ଦେଇ ବୋଉ ମାଟି ପଲମ ବସେଇ ଦେଇଥିଵ ।
ବୁଢୀର କଥା ଶୁଣିବାକୁ କାହାର କାନ ଥିଲା । ବୁଝା ପଡିଲା ନାହିଁ ବୁଢୀ ଏ କଲ୍ୟାଣ ଡାକବାବୁଙ୍କୁ ନା ଡାକଘରକୁ କରୁଛି ।
ଦୁଇ ଜଣ ପରସ୍ପରକୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲେ, ଜଣଙ୍କ ଆଖିରେ ଗଙ୍ଗା ତ ଅନ୍ୟ ଜଣଙ୍କ ଆଖିରେ ଯମୁନା ବୋହି ଚାଲିଥିଲା ।
ଶେଷରେ ତମେମାନେ ଆମ ଭାଷାଟାକୁ ବି ଛାଡିଲନି । ଯଦି ବା କଲ ଲଘୁ ଭାଷା କରିଥାନ୍ତ, ସିଧାସଳଖ ଶାସ୍ତ୍ରୀୟ ଭାଷା କରି ଦେଲ ? କିଏ ଏଇନା ତାକୁ...
ମଦରସ୍ ଡେ ଉପଲକ୍ଷେ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଏତେ ଦାମୀ ଶାଢୀ, ଗୁଡାଏ ଫୁଲତୋଡା, ବଡ କେକ୍ ଯୋଗାଡ କରିବା କ'ଣ ନିହାତି ଜରୁରୀ ଥିଲା ?
ପୁଣିଥରେ ସେମିତିକା ପାଟି ସହିତ, ଦୁଲଦାଲ, ଭୁସ୍ଭାସ୍ ଶବ୍ଦ ଶୁଣି ସୁଦାମବାବୁ ଡ୍ରଇଂରୁମ୍କୁ ଚାଲି ଆସିଲେ ।
ପରିବାରର ସମସ୍ତେ ଘର ଭିତରୁ ବାହାରିବା ଆଗରୁ ପୁଣିଥରେ ଜୋରରେ ଭୂମିକମ୍ପ ହେଲା ଏବଂ ଘରର ଅର୍ଦ୍ଧେକ ଭୂଷୁଡି ପଡିଲା ।
ସେ ଗୋଟିଏ ମାୟାବୀ ରାକ୍ଷସ । ଏମିତି ରାଜପୁତ୍ରମାନଙ୍କୁ ଗଭୀର ଅରଣ୍ୟକୁ ନେଇ ସେ ହତ୍ୟା କରେ ।
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ