ମୋ ଗାଆଁ ର ରାସ୍ତା ଏବେ ଏବେ ପିନ୍ଧିଚି ଫିକା କଳା ରଙ୍ଗର ଶାଢ଼ୀ କୁଞ୍ଚ କରି ଜୋରରେ ଅଣ୍ଟାରେ ଭିଡିକି ପିନ୍ଧିବା ପୂର୍ବରୁ ହଜିଗଲାଣି ତା'ଝିଲି ମିଲି ଧୂସର...
ମଣିଷ ବୁଝୁନି ଜଳ ହିଁ ଜୀବନ ! ହୃଦୟର ରଙ୍ଗ ଲାଲ ହୁଏ ଢେଉ ଢେଉକା ଖେଳେ ନିଶ୍ୱାସ ପ୍ରଶ୍ୱାସରେ ତିଆରି କରେ ବଞ୍ଚିବାର ଯେତେସବୁ ନିଗୁଢ଼ ସମ୍ପର୍କ ।
ପୁଅର ଏବର୍ଷ ନାଁ ଲେଖା ସେଥିପାଇଁ ଜନ୍ମ ପ୍ରମାଣ ପତ୍ର , ପାସ ପୋର୍ଟ ସାଇଜ ଫୋଟୋ ଇତ୍ୟାଦି ... ପୁଣି ନାଁ ଲେଖା ବେଳେ
କେମିତି ସେ ଆନ୍ତରିକତା ଗଭୀର ରାତିର ନିଶାସକ୍ତ ମଣିଷର କାମୁକ ପଣିଆ କ୍ଷତକର ମୋର ରକ୍ତବାହି ଧମନୀ ସ୍ଥାଣୁତା ଜାବୁଡି ଧରେ ତୁମ ବାହୁବଳେ ।
ଶରଣ ଯିବ ଯେଉଁ ଜନ କଳାଶ୍ରୀ ପାଦେ ତାର ସ୍ଥାନ ।
ସମ୍ପର୍କରର ନୂଆ ନୂଆ ଖିଅ ବୁଣେ ବୁଢିଆଣି ଏପାରିରୁ ସେପାରିକୁ କେତେ ପ୍ରଯତ୍ନେ ।
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ