ମୁଁ ସେଇ ଠକ ତପୁ ଯିଏ ଗଣିତ ନାଁ ରେ ପାଞ୍ଚଦିନ ମିଛ ପେଟକଟା ବାହାନା କରି ଘରେ ପଡିଥିଲା ।
ହାରେ କିଛି ନକହିଲେ ତ ଏ ବେଶି ହେଉଛନ୍ତି, ମୁଁ ଠିକ୍ ଚାରିଟା ରେ ଘର କୁ ଆସିବି ସେତେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୁଁ ଜାହା ଜାହା କାମ ଦେଇଛି ସେସବୁ...
କିଛି ସମୟ ପରେ ମୁଣ୍ଡରେ ହାତ ବାଡ଼େଇ ସେଠୁ ଉଠି ଯାଉ ଯାଉ ଗୁଣୁ ଗୁଣୁ ହେଇ କହୁଥିଲେ ଏ ଅଳପ ବିଦ୍ୟା ବଡ ଭୟଙ୍କରୀ ଲୋ ଝିଅ ।
ମନେ ମନେ, ରହି ରହି, ବାରମ୍ବାର ଗୋଟେ କଥା ଆସେ ମୁଁ ତୋର ଆପଣାର ଅତି ଆପଣାର, ମତେ କାଇଁ ଛନ୍ଦିଲୁ ତୁ ଆଉ କାହା ହାତେ ।
ସମୟ ସହ ଧିରେ ଧିରେ ସବୁ ବଦଳି ବାକୁ ଲାଗିଲା ।
କିନ୍ତୁ ତା ସହ କଥା ହେଲା ପରେ ମୋ ଆଖି ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ହୋଇ ଉଠିଲା, ସେ ଛୋଟ ଝିଅ ଟି ମତେ ଜୀବନ ର ବହୁତ୍ ବଡ ଶିକ୍ଷା ଦେଇ...
ଏଡେ ଇଏ ମଣିଷ ଟେ, ଏତେ ଦୁରକୁ ଜାଉଛି ମୋ ପିଲା ରହ ମୁଁ କେବେଠୁ କେତେ ପଇସା ରଖିଛି, କହି କାନି ମଙ୍ଗର ସାତ ସିନ୍ଦୁକରୁ ପର୍ସ ଖଣ୍ଡେ...
ଖାଲି ସେତିକି ନୁହଁ ଦିନେ ନା ଓଳିଏ ପୁରା ସାତ ଦିନ ସାତ ରାତି ସେଇ ବୈଶୀ ମାନେ ଚିଲ ଶାଗୁଣା ପରି ତାକୁ ଖାଇଥିଲେ।
ଯଦି ସେ ଦେଲାବେଳେ ନିଜର ଥିଲା ତ ନେଲାବେଳେ ନିଜର କାହିଁକି ନୁହଁ ବୋଉ ।
ପ୍ରଶାନ୍ତ ସବୁବେଳେ ଡାକ ଡବାଟିକୁ ହାତମାରିଥାଆନ୍ତି କାଳେ ଆଉକିଛି ଚିଠିଆସିଥିବ । ମେହେକର ଛୁଆ ଦୁଇଜଣ କିଛି ବଡ ହୋଇଗଲେଣି।
ସେ ଅଧିକାର ଦେଖେଇ ମୋ ଜେଜିମା କୁ କହେ ଏ ଖୁଡି ଏ ବର୍ଷ ଭଲ ଲୁଗା ଖଣ୍ଡେ କରି ଦେବୁ ଯେ, ତୋ ଜୋଇଁ ଆଇବ କଇଚି
ସ୍ୱାମି କୁ ଦେଖେଇ କହିଲା ଆମ ଗାଁ ସୁର ଦାଦାଙ୍କ ପୁଅ ତୁମକୁ କହିଥିଲିନା ୟାଙ୍କ ବିଷୟ ରେ ଆଉ ମତେ ପରିଚୟ କରେଇଲା - ଏ ମୋର ସ୍ୱାମି...
ମୁଁ ବୁଝିପାରୁ ନ ଥିଲି ଯେ ମୁଁ ଠାକୁରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେବି ନା କୋଷିବି !
ଆଖିରେ ଲୁହ ର ଢେଉ ବାଡ ଭାଙ୍ଗି ଧସେଇ ପସୁଥିଲା । କହିଲି ହଁ ମା ଆମ୍ବ ବହୁତ ମିଠା ଥିଲା।
ସେତେବେଳେ ବୋଉ ନନ୍ଦୁ ଖୁଡି କଥା ହେଉଥିଲେ ଆମ ବାହାଘର କରେଇବାକୁ ନେଇ । ମୁଁ କିନ୍ତୁ ରୋକଠୋକ୍ ମନା କରିଥିଲି ଏ ଗଧୁଣି କୁ କିଏ ବାହାହେବ ।
ଏଠି ସଭିଏଁ ମତେ ମଣି ବୋଲି ଡାକୁଥିଲେ। ମତେ କାମର ଉତ୍ସାହ ତ ଥିଲା କିନ୍ତୁ ଭାରି ଭୟ ଲାଗୁଥିଲା ,ମନରେ ଭାବୁଥିଲି ଯଦି ଇଂଗ୍ରେଜ ମୋର ଅସଲ ପରିଚୟ...
ମୁଁ ଭାବିଥିଲି ମେଘା ତାକୁ ଚିହ୍ନି ବି ନଥିବ କିନ୍ତୁ ,ନା ମୁ ଆଉ କିଛି ଶୁଣିବା ଅବସ୍ଥାରେ ନଥିଲି ନିଜର ବାକ୍ ଶକ୍ତି ହରାଇବା ପୁର୍ବରୁ ମୁଁ ସେଠୁ...
ମୋର ଚାରୋଟି ଛୁଆ ହେଲେ ମୋ ସ୍ୱାମି କୋଳାହଳ ଜମା ସହିପାରନ୍ତିନି ତେଣୁ ସବୁ ଛୁଆ ମୋର ବୋର୍ଡିଙ୍ଗରେ ପାଠ ପଢିଲେ ଆଉ ବାପାଙ୍କ ଏତାଦୃଶ ପ୍ରକୃତି ଦେଖି ଆଉ...
ଗାଁଟା ଯାକ ଭାରି ଅଳିଆ ସହରଟା କାଳେ ଭାରି ବଢ଼ିଆ ।
ବିନୁ ଅଟ୍ଟାଳିକା ଆଡ଼କୁ ଆଙ୍ଗୁଠି ଦେଖେଇ କରୁଣ ସ୍ୱରରେ କହିଲା- "ଭାଇ, ବଲ୍ !" ସେହି ଅଟ୍ଟାଳିକାର ଗେଟ୍ ଭିତରେ କିଛି ବଡ଼ ଘରର ପିଲାମାନେ ଏକ ବଡ଼ ଦାମିକା...
ମୋ ଗାଁ ଚାଷି, କ୍ଷେତରେ ପଶି କାମ କରିଚାଲେ, କି ଦିନ ରାତି । ହାଡ଼ ଭଙ୍ଗା କାମ ଆମ ଚାଷିର କରିବାକୁ ଯିଏ ଯୋଗାଏ ବଳ ସେ ତ...
ମୋ ମା'ଟା ପରା ଏବେ ଯାଇଥା' ଆସିଲେ ଯାହା କହିବୁ କରିକି ଦେବି । ରାଗିକି ମୁଁ ଚାଲିଗଲି । ଆଉ କିଛି ସମୟ ପରେ ସେସବୁ କଥା ଭୁଲିଗଲି...
ଇତିହାସ ତୁମର ଅତି ଉଚ୍ଚକୋଟୀର ସମର୍ପଣ, ସମାନତା, ତ୍ୟାଗର ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ସାମର୍ଥ୍ୟ ଝଲସେ କଳିଙ୍ଗପୁତ୍ରର ସ୍ୱର୍ଗର ଅପ୍ସରୀକୁ ଆଙ୍କିଲ ପଥରେ ବାଳୁତ ଧର୍ମପଦ ଥିଲା ଯେ ସାଥୀରେ ପ୍ରାଣ ଦେଇ...
ରାତି ପାହି ନୀତି ସକାଳ ହୁଏ ନୀଡ଼ ପକ୍ଷୀ ପୁଣି ନିଡ଼େ ବାହୁଡ଼ିଯାଏ ଶାଶୁ ମାଁ ମୋର ଦୁଆର ମୁହେଁ ପୁଅ ଆସିବା ବାଟକୁ ଚାହିଁ ରୁହନ୍ତି
କୃଷ୍ଣମୟ ହୋଇଛି ମୋଁ ତନୁ ମନ ଜାଣିଛି ମୁଁ ତୁମର କି ହୋଇପାରିବି
ଗାଁ ମାଇକିନା ମାନେ ଦେଖିଛେନ ତୋର ବୁଆ ମର୍ବା ଦିନ୍ ସେ ଉଲୁକ ଆମର ଚାଳ୍କେ ବସ୍ବାର, କାଲ୍ ରାତ୍କେ ସେଇ ଉଲୁକ କଳମ ଘର ଚାଳ୍କେ ବସ୍ଲାନ୍ ,...
ହସିବାକୁ ପ୍ରୟତ୍ନ ବି କରେ ପୁଣି କାଇଁ ଖସିଯାଏ ତଳେ ।।।
ଅକସ୍ମାତ ସେ ବିଜୁଳିର ଚମକ ସୁନ୍ଦରୀ ତରୁଣୀର ଆଖିର ଝଲକ ନଦୀଗର୍ଭର ସେ ଚନ୍ଦ୍ରାଲୋକ ଲାଗେ କୁଆଁରି ମଥାର ତିଲକ ।
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ