ଶ୍ରୀୟା ଚାରିଟା ସମୟରେ ଫୋନ୍ କରିଥିଲା ଲୋପାମୁଦ୍ରାର ବାପାଙ୍କ ହାନିଲାଭ ବୁଝିବାକୁ ତାଙ୍କ ଘରକୁ । ଖବର ଶୁଣି ସେ ତଟସ୍ଥ । ହାର୍ଟ୍ ଆଟାକ୍ରେ ପ୍ରାଣ ଛାଡ଼ିଛନ୍ତି ଲୋପାମୁଦ୍ରାର...
ହଠାତ୍ ରାଗି ଉଠି କହିଲା - ମୋ ଜନ୍ମଦିନ ବି ତମର ମନେ ରହେ ନାହିଁ । ଆଇ ହେଟ୍ ୟୁ । ତାପରେ ଲମ୍ବା ଲମ୍ବା ପାହୁଣ୍ଡ ପକାଇ...
- ହଁ, ତମ ନାଁ ମୁଁ ତାଙ୍କ ମୁହଁରୁ ପ୍ରଥମେ ଶୁଣିଲି ଆଉ ସେ ବାଧ୍ୟ ହୋଇଗଲେ ମୋତେ ତମ ବିଷୟରେ ସବୁ କିଛି କହିବା ପାଇଁ ।
ଦିନେ ସେଇ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ କଟକ ଛାଡ଼ି ଆସିଥିଲି ସୁଦୂର କୋରାପୁଟ ମୁର୍ଖଙ୍କ ଗଣିତ ହିସାବ ନେଇ । ଲୋପାମୁଦ୍ରାକୁ ଭୁଲିଯିବାର ସଂକଳ୍ପ ନେଇ । ଲୋପାମୁଦ୍ରା କଣ ସ୍ଥାନ ପରିବର୍ତ୍ତନରେ...
କହିଲି - କାହିଁ କିଛି ତ ହେଇନି । ତମେ କୋଉଠି କିଛି ହେବାକୁ ଦଉଛ କି ? ଅବଶ୍ୟ ଦ୍ୱିତୀୟ ବାକ୍ୟଟି ମୁଁ ମନେ ମନେ ଉଚ୍ଚାରଣ କଲି...
ଏବେ ଯଦି ଉଠି ପଡ଼ି ସିଟ୍ ଯାଚନା କରେ, ତାହେଲେ ସାମ୍ନା ସିଟ୍ର ପିଲାଟି ବୋଧହୁଏ ମୋ ଶରୀରରୁ ଚରିତ୍ର ନାମକ ଖୋଳପାଟିକୁ ଏଇଠି ଉତ୍ତାରି ରଖିଦେବ ।
ଏବେ ଯଦି ଉଠି ପଡ଼ି ସିଟ୍ ଯାଚନା କରେ, ତାହେଲେ ସାମ୍ନା ସିଟ୍ର ପିଲାଟି ବୋଧହୁଏ ମୋ ଶରୀରରୁ ଚରିତ୍ର ନାମକ ଖୋଳପାଟିକୁ ଏଇଠି ଉତ୍ତାରି ରଖିଦେବ ।
ଗୋଟିଏ ପଟେ ମାଓବାଦୀଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ ଆଉ ଗୋଟେ ପଟେ ଆପଣା ସ୍ୱାର୍ଥ ସାଧନ ପାଇଁ ଖଳନେତାଙ୍କର କୁତ୍ସିତ ରାଜନୀତି ସମାନ୍ତରାଳ ଭାବରେ ଏ ରାଜ୍ୟ ତଥା ଦେଶର ପ୍ରଭୁତ କ୍ଷତି...
ନିଜକୁ କଣ ବୋଲି ଭାବିଛ ? ସେଥିପାଇଁ ତୁମକୁ ଚରମ ଶାସ୍ତି ମିଳିବ । ରାଜରାସ୍ତାରେ ହାତରେ ବେଡିପକାଇ ଚଲେଇ ଚଲେଇ ନେବି । ସାରା ସଂସାର ଦେଖିବ ତୁମ...
ସାରା ଜୀବନ ତ ସ୍ୱାମୀକୁ କାଠ କଣ୍ଢେଇ ପରି ନଚାଇଲେ । ସେ କାହୁଁ ବୁଝିବେ ସ୍ତ୍ରୀ ପଣିଆ ? ଝିଅକୁ ବି ତ ସେଇ କୁବୁଦ୍ଧି ଦେବେ ନା?
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ