ଆଖିରୁ ତୁମର ଲୁହ ଝରୁ ଥିବ ଭାବି ଭାବି ମୋର କଥା କେମିତି କହିବି ପ୍ରେମ ଯେ ଏମିତି ଅଛିଣ୍ଡା ଅଡୁଆ ସୁତା ।
ମୋ ଛାଇ ନ ହେଲେ ନାହିଁ ତୁମ ଛାଇ ହୋଇ ରହିବାକୁ ଟିକେ ମନ ଖୋଲି ଦିଅ କହି ଏଇ ଅନୁରୋଧ ତୁମ ପାଇଁ ।।
ମଲାମାଟି ଶୁଖିଲା ଓଠରେ ସହସ୍ର ଉଲ୍ଲାସ କଥା କହେ ନିର୍ଜୀବ, ନିଥର ବର୍ଷା ପଡ଼େ, ଫୁଲ ଫୁଟେ ଝରିପଡ଼େ ସାତବର୍ଣ୍ଣି ରଙ୍ଗ !
ଭଲ ଲାଗେ ସେତେବେଳେ ହଜିଯିବାକୁ ସେଇ ଅତୀତ ସ୍ମୃତିରେ ସତେ ଯେମିତି, ସବୁ ସୁଖ ସପନ, ଆବେଗ ଆଉ ଆଶାକୁ ହଜାଇଛି ମନ ସେଇ ବନାନୀରେ ।
ଜମି ବିକ୍ରି ହେଲା ଶାଗ ମୁଗରେ, ଢିଅରୁ ଅଧେ ଛାଡ଼ି ଦେଇଗଲା ଦାଦିକୁ ବରଷେ ନ ପୁରୁଣୁ ବାପ, ମାଆ ଭିତରୁ ବାପ ଗଲା ଆରପାରି-ମାଆକୁ ଗଣ୍ଠିଲି କରି ନେଇଗଲା...
ତା'ର ନିଶାସକ୍ତ ଦୃଷ୍ଟି କହୁଥିଲା କି କାଲି କାଲି ହିଁ ଆସିବ ତୁମେ ହୋସ୍ ଉଡ଼େଇ ସାରିଛ ତୁମକୁ କାଲିର ଖବର ନାହିଁ ତୁମେ ଯେଉଁଠି ଅଛ ପ୍ରକୃତରେ ତୁମେ...
ସବୁ ମାସ ନୁହେଁ ପରା ଫଗୁଣ ମାସ ଗ୍ରୀଷ୍ମ ବର୍ଷା ଆସେ ପୁଣି ଆସଇ ଶୀତ ସବୁ ସହି ଚାଲେ ସିଏ ମାନେନି ସେ ପରାଜୟ !
ମୁରୁଖଙ୍କ ପରି ବ୍ୟବହାର କରୁ ରୋଷେଇ ଆଦେଶ ଦେଇ, ଲୁଗା ପଟା ସଫା ଘର ଓଳା ଓଳି କାମ କୁ ପାରୁନି ସହି । (୪)
ସ୍କୁଲ୍, ଖେଳପଡ଼ିଆ, ଘର ମୋ ଦୁନିଆଁ ଅତି ନିଜର ।
ଏଇମିତି ଯଦି ସାଧିବା ଉନ୍ନତି ଅଦିନେ ଜଳିବ ଜୁଇ ପରିବେଶ ପ୍ରତି ଅବିଚାର ହେଲେ ଯୋଜନାକୁ କର ପଣ୍ଡ ଜଙ୍ଗଲ ସୁରକ୍ଷା ତୁମର ଦାୟିତ୍ୱ ନ୍ୟାୟ କରି ଦିଅ ଦଣ୍ଡ...
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ