ସେଇ ସ୍ୱଳ୍ପ ଅବଧିରେ ମୁଁ ଜିଇଁ ଯାଏ କେତେ ଯେ ବରଷ, ମନୋରମ ହେଇଉଠେ ମୋ ନିର୍ଜୀବ ଚତୁଃପାର୍ଶ୍ୱ , ଚିତ୍ତାକର୍ଷକ ଆତ୍ମତୃପ୍ତି ରେ ଝଲସି ଉଠେ ନୟନର ଉଆସ...
ତା କଥା ଶୁଣି ମତେ ଲାଗୁଥିଲା ମୁଁ ଆନନ୍ଦରେ ଫୁଲି ଉଠୁଛି । ଆଉ ମୋ ଦିଗବଳୟେ ବିରାଜିତ ଆକାଶେ ନୀଳ ର ନୀଳ ରଙ୍ଗ ହସି ହସି ଭାସି...
ପିଠିକୁ ପିଠି ଲଗାଇ ଦୁଇଟି ଗୋଲ୍ ଆଙ୍କିବି, ବାମ ଗୋଲ୍ ର ବାମ ପଟୁ ଅଙ୍କୁର ଟାଣିବି ।
ଦେଖ ଦେଖ ମୁଁ ଯାଉଛି ଅଙ୍ଗନବାଡ଼ି, କାଲି ଶିଖିଥିଲି ' ଅ' ଆଜି 'ଆ' ର ପାଳି, ଲେଖା ଆଉ ପଢ଼ା କରିଦେଲେ ଭଲକରି, ମାମୁଁ ଆଣିଦେବେ ଖେଳଣା ଭଳିକି...
ବେଙ୍ଗୁଲି ନାନୀ କଲାଣି ନାଦ, ଓଦା ସର ସର ତା ଦୁଇ ପାଦ, ବୁଝିଲାଣି ସିଏ ମେଘର ଫାନ୍ଦ, ଗୀତରେ ପଡ଼ିଲାଣି ତା ପୂର୍ଣ୍ଣଛାନ୍ଦ।
ଦେଖ ମେଲିଲାଣି ରୂପ 'ଅ' ପେଟକୁ ଫାଳି, ଆଉ ଟିକିଏ ଲମ୍ବେଇ ଠିଆ କରିଦେ ଗୋଟିଏ ସିଧା ବାଡ଼ି ।
ଧରିବା, ମାରିବା ନୁହଁତ ସହଜ କଥା ଡିଆଁ ମାରି ପଳାଏ ଦେଇଣ ବ୍ୟଥା, ଚୁଟିଆ ମୂଷା ସେ କାମ ତାର ବିରାଟ, ଛଟର ପଟର କରାଏ, ବଢ଼ାଏ ମୁଣ୍ଡ ବିନ୍ଧା...
ତୁମ ପ୍ରଣୟ ସାଗରେ , ଆଜୀବନ ଜଳ ପରୀଟେ ହେଇ।
ପୁଅ ତା'ର ବଡ଼ ହେଉଛି । ସିଏ କ'ଣ ତା ପୁଅର ପ୍ରତ୍ୟେକଟି ଖର୍ଚ୍ଚ ଏମିତି ହାତ ପତେଇ ନଉଥିବ ? ଏ ସବୁରେ ତା'ର ସ୍ୱାଭିମାନ ପ୍ରତ୍ୟେକଟି କ୍ଷଣ...
ସ୍ୱଳ୍ପ ମାତ୍ରାର ଶୋଷ ମେଣ୍ଟଙ୍କ ପୁଣି, ଟ୍ରେ ସହ ପିନ୍ପିନ୍ କାଚ ଗିଲାସେ, ସଜେଇ ହେଇଗଲେ, ଅତିଥି ସମ୍ମୁଖେ ସତ୍କାରକର ମାନ ମର୍ଯ୍ୟାଦା, ଶତଗୁଣ ଉତ୍କୃଷ୍ଟ ହେଇଯାଏ ।
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ