ପଞ୍ଝାଟି ମୁଜି କାଣି ଆଙ୍ଗୁଠି ଟେକି ଶ୍ରେଣୀ କକ୍ଷରୁ ବାହାରିବା, ଟିକିଏ ବୁଲି, ପାଣି ଢୋକେ ମରି ,ପୁଣି ପାଠ ପଢି ବସିଯିବା ।
ଏହି 'ଶ' ଗୋଟିଏ ଅବର୍ଗ ବ୍ୟଞ୍ଜନ ବର୍ଣ୍ଣ , ଲେଖିବା ପାଇଁ ଲୋଡ଼ା ଅର୍ଦ୍ଧ ଚନ୍ଦ୍ର, ପୁଣି ପୂର୍ଣ୍ଣ ଚନ୍ଦ୍ର ।
କଣ ଜେଜେ ଚୁପ ହୋଇ ଗଲା ଯେ, ଗଣୁ ନାହାନ୍ତି ?
ପଢ଼ା ସରିଲା ପରେ ଭଲ ଚାକିରୀ ଖଣ୍ଡିଏ ପାଇଗଲେ , ହାତକୁ ଯେତେବେଳେ ଗୁଡାଏ ପଇସା ଆସିବ
ତତେ ଫୋନ୍ କରିନି, ତୋ ସହିତ ମନଖୋଲି କଥା ହୋଇନି ।
ପିଲା ଠୁଁ ବୁଢା, ଗାଁ ଠାରୁ ସହର, ପଖାଳ ଲାଳସା ନ ଛୁଟେ କାହାର ।
ମୋ ଭାବନାକୁ ତୁମ ପାଖେ ପହଞ୍ଚାଇବାକୁ, ପୁଣି ତୁମ ଅନୁଭୂତି ମୋ ସାଥେ ବାଣ୍ଟିବାକୁ।
ସରିଗଲା ଏବେ ଲେଖା ଲେଖି କଥା, ବର୍ଗେ ଜ କୁ ଭଲେ ଭଲେ ଶିଖିବା ପ୍ରଥା ,
ଦେଖ ଦେଖ ମୁଁ ଯାଉଛି ଅଙ୍ଗନବାଡ଼ି, କାଲି ଶିଖିଥିଲି ' ଅ' ଆଜି 'ଆ' ର ପାଳି, ଲେଖା ଆଉ ପଢ଼ା କରିଦେଲେ ଭଲକରି, ମାମୁଁ ଆଣିଦେବେ ଖେଳଣା ଭଳିକି...
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ