ଆଜକୁ ସତୁରୀ ବର୍ଷରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ଵ ହେବ ଓଡ଼ିଶା ବୋଲି ଏକ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଭାଷାଭିତ୍ତିକ ପ୍ରଦେଶର ଭୌଗୋଳିକ ଗୌରବଟିଏ ଆମକୁ ମିଳିଥିଲା
ସେଥିପାଇଁ ହେ ମୋର ସମ୍ମାନନୀୟ ବାର୍ଦ୍ଧକ୍ୟ, ମୋ ପାଇଁ ତୁମେ କ'ଣ ତେବେ ଏକ ବିଡ଼ମ୍ୱିତ ବ୍ୟାଧି
ସେ ମହାପୁରୁଷମାନଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ସ୍ଥାପନ କରେ ଓ ସେମାନଙ୍କୁ ପୂଜା କରି ଓ ବର୍ଷକୁ ଥରେ ସେମାନଙ୍କ ଜୟନ୍ତୀ ପାଳନ କରି ଆତ୍ମସନ୍ତୋଷ ଲାଭ କରେ । ମାତ୍ର ସେମାନଙ୍କ...
ଏଇଠି ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠୁଛି- ଯଦି ଠିକ୍ ଥିଲା, ସେହି ଯୁଗମାନଙ୍କରେ ଘଟିଥିବା ଯୁଦ୍ଧ, ହିଂସା, ଅନ୍ୟାୟ, ଅତ୍ୟାଚାର, ଶୋଷଣ, ନାରୀ ନିର୍ଯ୍ୟାତନା ବିଷୟରେ ଆମର ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରମାନଙ୍କରେ ବିସ୍ତାର ଭାବେ ବର୍ଣ୍ଣନା...
ତୁମର ବା ଚାରା କ'ଣ ବାର୍ଦ୍ଧକ୍ୟ ? ଋତୁଚକ୍ରର ଅଲଙ୍ଘ୍ୟ ଆବର୍ତ୍ତରେ ତୁମେ ଆସିବ ହିଁ ଆସିବ । ତୁମେ ମଧ୍ୟ ବାଧ୍ୟବାଧକତାର ଶିକାର ।
ରାଜପୁତ୍ରମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଶିକ୍ଷା ନିମନ୍ତେ ଋଷିମାନଙ୍କ ଆଶ୍ରମକୁ ଯିବାକୁ ପଡୁଥିଲା । ଏପରିକି ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ମଧ୍ୟ ସନ୍ଦିପନୀ ଋଷିଙ୍କ ଆଶ୍ରମରେ ରହି ଶିକ୍ଷା ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ ।
ସଠିକ୍ ଆଧୁନିକତାର ସାମଗ୍ରିକ ପୁରୋଦୃଷ୍ଟିଟି ଯଦି ଆମ ପାଖରେ ଥାଆନ୍ତା, ତେବେ ଆମେ ହୁଏତ ଆମର ଭୂମି ସଂଲଗ୍ନ ଚେରଗୁଡ଼ିକୁ ନିଜ ହାତରେ ଏହିପରି କାଟି ଚାଲିନଥାନ୍ତୁ ।
ଯେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କର୍ମଟିକୁ ଆପଣା ଘରର ପବିତ୍ର ପୂଜାପାର୍ବଣ ବୋଲି ମନେକରି ତାକୁ ଉତ୍ସବମୁଖର କରାନଯାଏ, ପାରମାର୍ଥିକ କରାନଯାଏ, ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହା ପୂଜା ପଦବାଚ୍ୟ ହୋଇପାରେ ନାହିଁ ।
ସଗୁଣ ଉପାସକକୁ ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ଓ ନିର୍ଗୁଣ ଉପାସକକୁ ସେ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଅନ୍ତି କହି ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ତାଙ୍କ ଉତ୍ତରକୁ ଜଟିଳ କରିଦେଇଥିବା ମନେହୁଏ ।
ସମୁଦ୍ରକୁ ଲମ୍ଫ ଦେବାର ଦୁର୍ଦ୍ଦର୍ଷ କୁଶଳୀ ନାଉରୀପଣ ଆଜି ଅତୀତ ହେଲେ ବି ପର୍ବପର୍ବାଣୀ ଓ ଅନୁଷ୍ଠାନର ପଟୁଆର ଭିତରେ ତା'ର ସ୍ପନ୍ଦନ ଏବେ ବି ଉଷ୍ମ ଏହା ସ୍ୱୀକାର...
ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ