ତୁମେ ଉତ୍କଳ ମାଟିର ସନ୍ତାନ ବୋଲାଅ
ପୁଣି ଓଡ଼ିଆକୁ କର ହେୟରେ
ମାଆଟା ଆମର କାନ୍ଦି ଗଡିଲାଣି
ତୁମେ ରହିଅଛ ଘର କୋଣରେ ।

ତୁମେ ଭାଷାକୁ ଭୁଲିକି ଆଗେଇ ଚାଲିଲ
ମୁଁ ଭାଷା ପ୍ରେମେ ଅଛି ପଛରେ
ମୁଁ ଯେ ସଂସ୍କୃତିକୁ ମୋର ପାସୋରି ଦେଇନି
ତୁମ ତୁଚ୍ଛ ମିଛ ବଡ ପଣରେ ।

ତୁମେ ଇଂରାଜୀ କହିକି ଜ୍ଞାନୀ ବୋଲାଇଲ
ମୁଁ ଓଡ଼ିଆ କହିକି ଅଜ୍ଞାନୀରେ
ତୁମେ କୋର୍ଟ ପିନ୍ଧିକି ବାବୁ ସାଜିଗଲ
ମୁଁ ଧୋତି ଗାମୁଛାରେ ମହାନରେ ।

ତୁମେ ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ସଂସ୍କୃତି ପଛେ ଧାଇଁ ଥିଲ
ମୁଁ ତ ଗାଉଁଲି ସଭ୍ୟତା ପଛରେ
ତୁମେ ଶୋଷଣ କରିକି ଅଗ୍ରଗତି କର
ମୁଁ ତ ପ୍ରାଣ ଦିଏ ମାତୃ ସେବାରେ ।

ମୁଁ ତ ଭଲ ପାଇଥାଏ ମୋ ଗାଁ ଭୂଇଁକୁ
ତୁମେ ଭଲ ପାଇଥାଅ କାହାକୁ
ବୋଧେ ବିଦେଶ ମୋହରେ ତୁମେ ପଡ଼ିଗଲ
ଭୁଲିଗଲଣି ମାଆର ସ୍ନେହକୁ ।

ତୁମେ କଳା ସଂସ୍କୃତିକୁ କର ହତାଦର
ତୁମେ କହିଥାଅ ତାକୁ ପ୍ରାଚୀନ
ପଛେ ହେଉ ସେ ପ୍ରାଚୀନ ମୋର ପରିଚୟ
ତୁମ ଅଧୀନତା ଠାରୁ ମହାନ ।