କବିତା

ଧର୍ମ ସଂକଟ

Manasa Ranjan Subudhi's odia poem Dharma Sankata

କେମିତି ଅର୍ପିବି ବସ୍ତ୍ର ତୋହରି ଅଂଗରେ
ଦେହ ଢାଂକିବାକୁ ନାହିଁ ଫୁଙ୍ଗୁଳା ଭାଗ୍ୟରେ
ନୁଖୁରା ଚୁଟିକୁ ତେଲ ହିଁ ସପନ
ତୋ’ ଦେହ ଲାଗି କୁଂକୁମ ଚନ୍ଦନ, ନୁହେଁ କି ଅଢ଼ପା କଥାରେ ।

ଧର୍ମ ସଂକଟ

କେମିତି ସେବିବି ପ୍ରଭୁ ପଥର ମୂରତି
ଜରା ବ୍ୟାଧି ଗ୍ରସ୍ତ ଯେବେ ସେବାକୁ ଝୁରନ୍ତି
ଅଛୁତ ଘୃଣିତ ଅବାଂଛିତ ଜୀବନ
ସର୍ବ ଘଟେ ପରା ତୁ ନାରାୟଣ, ନୁହେଁ କି ଅନୀତି କଥାରେ ।

କେମିତି ଅର୍ପିବି ବସ୍ତ୍ର ତୋହରି ଅଂଗରେ
ଦେହ ଢାଂକିବାକୁ ନାହିଁ ଫୁଙ୍ଗୁଳା ଭାଗ୍ୟରେ
ନୁଖୁରା ଚୁଟିକୁ ତେଲ ହିଁ ସପନ
ତୋ’ ଦେହ ଲାଗି କୁଂକୁମ ଚନ୍ଦନ, ନୁହେଁ କି ଅଢ଼ପା କଥାରେ ।

କେମିତି ଢାଳିବି କ୍ଷୀର ତୋର ପ୍ରତିମାରେ
ଭୁଇଁରୁ ସାଉଁଟି ମା’ ଦିଏ ଶିଶୁ ତୁଣ୍ଡରେ
ପେଟ ଜଳି ଯାଏ ଜଳେନି ଚୁଲି
ହୋମ ଯଜ୍ଞେ ତୁଷ୍ଟ ଘିଅକୁ ଜାଳି, ନୁହେଁକି ଅନର୍ଥ କଥାରେ ।

କେମିତି ପୂଜିବି ପ୍ରଭୁ ସୌଧ ମନ୍ଦିରରେ
ବାସହୀନ ଥରେ ବର୍ଷା ଶୀତ କାକରରେ
ବେଘର ସିନା ସନ୍ତାନ ତୋହରି
ବାଟଘାଟ ଯାଏ ଟୁଙ୍ଗି ମନ୍ଦିରରେ ଭରି, ନୁହେଁକି ଅତୀବ କଥାରେ ।

କେମିତି ପାଳିବି ଧର୍ମ କେବଣ ରୀତିରେ
ମାନବ ଧରମ ହେଜି ପଡ଼ଇ ଦ୍ୱିଧାରେ
ସଂକଟୁ ଉଦ୍ଧାର କରହେ ଠାକୁର
ଧର୍ମକୁ ସଂକଟ ନକର, ନୁହେଁକି ଅଡ଼ୁଆ କଥାରେ ।

ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିବା ଲେଖିକା/ଲେଖକଙ୍କ ତାଲିକା

ଲୋକପ୍ରିୟ ଲେଖା

To Top