ସୁଖର ମୁହୁର୍ତ୍ତଟିଏ ପାଇଁ ଆଶା କରି,
କେଜାଣି କେମିତି,
ଦୁଃଖର ଭଉଁରୀ ଭିତରେ,
ଟାଣି ହୋଇ ଯାଏ ତଳକୁ ତଳକୁ,
ସାଗରର ଅଥଳ ଗର୍ଭକୁ ।

ଖୋଜିବାର ଅନ୍ତ ନାହିଁ ଏଠି,
ପାଇବାର ବି,
ନ ପାଇବାର ଅନେକ ଅଭେଦ୍ୟ ଦୁର୍ଗ,
ଦୁର୍ଗମ ଅନେକ କାମନା,
ତଥାପି ମଣିଷ ଖୋଜି ବସେ,
ଅନ୍ତ ହୀନ ଦୁଃଖର ସମୁଦ୍ର ରେ,
ମୁକ୍ତା ଖୋଜି ବସେ ।

ପାଇବା, ହଜାଇବା
ଖୋଜିବା, ନିରାଶ ହେବା
ଚାହିଁବା, ନପାଇବା
ନ ଚାହିଁ ପାଇବା,
ଆଉ କେବେ ପାଉ ପାଉ,
ହାତ ଛଡ଼ା ହୋଇ ଯିବା ।

ହାତ ପାତି ଚାହିଁ ରହି ଥାଉଥାଉ,
ମୃଗତୃଷ୍ଣା ଲୁଚି ଯାଏ,
ଏ ସବୁ ଘଟଣା ଗୁଡିଏ
ଶବ୍ଦର ଜାଦୁଗରୀ କୁହ,
ଅଭିଧାନର, ଜୀବନର,
ଅନୁଭୂତିର, ଅଭିଜ୍ଞତାର ଅନୁଶୋଚନାର ।