ଆଖି ତଳର
ଲୁହ ମିଶା ‘ପ୍ରେମ’
ନଈ ହୋଇ ବୋହିଗଲା
କି ନିପଟ ଖରାରେ ଶୁଖିଗଲା
ଜାଣି ହେଲାନି…
ମନ ସିନ୍ଧୁକରେ
ସାଇତା ‘ପ୍ରେମ’
ସୃତୀ ପରି ସଞ୍ଚିତ ନିଶ୍ଚୟ
ଦେବା ପାଇଁ ବିଶ୍ୱାସଟିଏ ଲୋଡ଼ା
ଯାହା ଏଯାବତ୍ ମିଳିଲାନି !
ଏବେ ‘ପ୍ରେମ’
ହାଟ ବଜାରର ସଉଦା ପରି
ମୂଲଚାଲ କରି
କିଣି ବିକି ହୁଏ. . .
ଅମରତ୍ୱ ବଳିଦାନର ପ୍ରେମ
ମିଳିବା ସପନ
କାଁ ଭାଁ ଦେଖା ଦିଅନ୍ତି
ପ୍ରତିଶ୍ରୁତିର ଫର୍ଦ୍ଦରେ
ଯାହାକୁ ନେଇ ଲେଖି ହେବ
କାହାଣୀଟିଏ
କି କବିତାଟିଏ !
