ଆଜି ପରା ଦୋଳ ପୁନିଅ, ପିଲେ,
ଦିଅଁ-ଫଗୁ ଟିପେ ମାଖ କପାଳେ,
ଠାକୁରଙ୍କ ପାଶେ ମଥା ନୁଆଁଇ
ମାଗ ବରଷକ ଆଶିଷ ପାଇଁ ।
ଝାଇଁ କି ଝାଇଁ
ବାଜୁଅଛି ଘଣ୍ଟ ମନ୍ଦିର ଠାଇଁ ।
ପାହିଲାଣି ରାତି, ଉଠରେ ଉଠ,
ଆଜି ପରା ହୋଲି, ନ କର ମଠ,
ବାସି ପୋଷାକକୁ ଉତାରି ଦିଅ,
ସଫା ଲୁଗାପଟା ପିନ୍ଧି ପକାଅ
ରଙ୍ଗ ପରବ,
ସଜା ହୋଇଅଛି ରଙ୍ଗ ଦରବ ।
ସଜ ହୋଇ ଆସ, ଖେଳିବା ହୋଲି,
ଆଜି ମଜା ଆଉ ନଥିବ କାଲି,
ନାଲି, ନୀଳ, କଳା, ସବୁଜ, ଧଳା,
ମୁହଁ, ଦେହ, ହାତ ରଙ୍ଗରେ ବୋଳା,
ଆସରେ ଆସ,
ହୋଲି ଖେଳବେଳେ ଘରେ ନ ବସ ।
ହୋଲିଗୀତ ବଡ଼ପାଟିଆ ଗାଅ,
ବାଇଦ ବାଜଣା ମନ ମତାଏ,
ନାଚ ଚାଲୁଅଛି ଗୀତର ତାଳେ,
ବଡ଼ସାନ ସବୁ ଏକ ଏ ମେଳେ
ବଢ଼ିଆ ମଜା,
ଚକଲେଟ୍ ଆଣି ଦିଅନ୍ତି ଅଜା ।
ବୁଢ଼ୀଟିଏ ଆସେ ଏତିକିବେଳେ,
ଛୋଟପିଲା ରଙ୍ଗ ତା’ ଦେହେ ବୋଳେ,
ସେଇ ଗୋଟାକ ତ ଲୁଗା ବୁଢ଼ୀର
ଆଖିରୁ ବହେ ତା ଲୁହର ଧାର,
ପିଲାର ମାଆ,
ଆଣି ଦେଲେ ତାକୁ ଲୁଗାଟେ ନୂଆ ।
କି ହେଲା ସହସା ଯବୁକ ଦୁଇ
ବଚସାରୁ ଲାଗିଗଲେ ଲଢ଼େଇ,
ବୁଝାଇ ଦିହିଁଙ୍କୁ ବୟସ୍କ ଦଳେ
ନେଇଗଲେ ପୁଣି ଆପଣା ମେଳେ,
ଅଜବ କଥା,
ଲାଜେ ପୋତି ହୁଏ ଆମର ମଥା ।
ବରଷରେ ଥରେ ହୋଲି ପରବ,
ମଣିଷର ପୁଣି ଏତେ ଗରବ,
ଦେଖରେ ମଣି, ଆଖି ତୋ ଖୋଲି,
ପ୍ରକୃତି ଭିତରେ ରଙ୍ଗର ହୋଲି,
କେମିତି ନିତି
ଚାଲଇ କି ଭାବେ, ନାହିଁ ଅନୀତି ।
ମାଟି, ଫୁଲଫଳ, ଗଛପତର,
କଳା, ଧଳା, ନାଲି, ସବୁଜ ନୀଳ,
ହଳଦିଆ ଆଦି ହୋଲି ରଙ୍ଗର,
ସରଜେ ପ୍ରକୃତି ଇଚ୍ଛାରେ ଯାରହ
ତା’ ପାଦେ ମୋର
ଭକତିରେ କୋଟି କୋଟି ଜୁହାର ।
