ଭାଗ୍ୟର ଚନ୍ଦ୍ରଭାଗା ତୀରେ
କଳାସ୍ଥାପତ୍ୟର କବିତା ଯୋଡ଼ି
ପଥର ପରେ ପଥର ଯେତେ ଖଞ୍ଜିଲେ ବି
ମାରି ହୁଏ ନାହିଁ,
ଭିନ୍ନ ଏକ – କୋଣାର୍କ ମନ୍ଦିରର ଚୂଳୀ !

ଧୈର୍ଯ୍ୟର ବାରଶହ ବଢ଼େଇ
କର୍ତ୍ତବ୍ୟର ନିହାଣରେ. . .
ଜୀବନଶିଳ୍ପର ଯେତେ ସୂକ୍ଷ୍ମ
ଆଉ କି ନିଖୁଣ ଚିତ୍ର ଆଙ୍କିଲେ ବି
ମେଣ୍ଟେ ନାହିଁ କି ଟଳେ ନାହିଁ
ଜିଇଁ ଜିଇଁ ମରିଥିବା ଜୀବନର ଜିଜୀବିଷା ।।

ବିବେକର ଧର୍ମପଦ ସିନା,
କର୍ତ୍ତବ୍ୟର ବୋଝ ବୋହି ବୋହି
ଜୀବନର ସଂଜ୍ଞା ଭୁଲି ଯାଇଥିବା
ବିଶୁ ମହାରଣାମାନଙ୍କୁ ଖୋଜି ଖୋଜି
ପହଞ୍ଚିଯାନ୍ତି,
ଭିନ୍ନ ଏକ- କୋଣାର୍କର ଚୂଳୀ ମାରି
ଅଧୈର୍ଯ୍ୟର ତତଲା ନିଆଁରେ ଜଳୁଥିବା
ଧୈର୍ଯ୍ୟର ବାରଶହ ବଢ଼େଇମାନଙ୍କୁ
ଉଧାରିବା ପାଇଁ, କିନ୍ତୁ ପାରନ୍ତି ନି,
ଜୀବନର ଯୁଦ୍ଧାହତ ଚନ୍ଦ୍ରଭାଗା ତୀରେ
ନିଜେ କେବେ ନିଜକୁ ବଞ୍ଚାଇ ।