କ’ଣ ଲେଖିବି ?
କାହିଁକି ଲେଖିବି ?
କାହା ପାଇଁ ଲେଖିବି?
ଖାଲି ଲେଖିବା ପାଇଁ ଲେଖିବି ?
ନା ଛାପିବା ପାଇଁ ଲେଖିବି ?
ଛପି ଗଲେ ବି କ’ଣ ଯାଏ ଆସେ ?
କିଏ ବା ପଢ଼ନ୍ତି ତାକୁ ?
କିଏ ବା ତାକୁ ମନେ ରଖନ୍ତି ???

ଲେଖା ଗୋଟାଏ ସଉକ
କିନ୍ତୁ ସଉକରେ ଲେଖା ହୁଏନା
ଲେଖିବା ପାଇଁ ଦରକାର
ଅନୁଭୂତି ଆଉ ଅଙ୍ଗେନିଭା କଥା ।
ଯାହାର ଅନୁଭୂତି ଯେତେ
ସେ ସେତେ ଲେଖେ
ଖାଲି ନିଜେ ଭୋଗୀ
ଅନୁଭୂତି ସାଉଁଟା ଯାଏନା
ଅନ୍ୟର ଅନୁଭୂତିକୁ
ବିଭିନ୍ନ ଉପାୟରେ
ଗ୍ରହଣ କରାଯାଏ ।
ପଢିକରି, ଶୁଣି କରି,
ଦେଖି କରି, ପଚାରି କରି ।

ଲେଖିବା ଏକ କଳା
ଏ କଳାର ବିକାଶ କରାଯାଏ
ନିତ୍ୟ ପ୍ରତି ସାଧନା କଲେ
ଲେଖାର ବିକାଶ ହୁଏ ।
ତେବେ ଳେଖକଟିଏ
ହେବ।ପାଇଁ ଲୋଡ଼ା
ଜୀବନରେ କିଛି ପ୍ରତିଶୃତି !
କାହା ପାଇଁ ଲେଖିବି,
ଯାହା ଲୋକଙ୍କୁ ଖୋରାକ
ଯୋଗାଉଥିବ ଭାବିବା ପାଇଁ ?

କଲମ ଖଣ୍ଡା ଠାରୁ ତୀକ୍ଷ୍ଣ
ତାହା ପରିବର୍ତ୍ତିତ କରିପାରେ ଜୀବନ
ପରିବର୍ତ୍ତିତ କରିପାରେ ସମାଜ
ଫରାସୀ ଯୁଦ୍ଧ ଲେଖକଙ୍କ ଯୋଗୁ
କ୍ରୀତଦାସ ପରମ୍ପରାର ସମାପ୍ତି
ଏହି ଲେଖକଙ୍କ ଯୋଗୁ
ଏବେବି ଆଖିଦେଖାରେ
କେତେ ପରିବର୍ତ୍ତନ
ଆମ ସମାଜରେ
କେବଳ ଲେଖକଙ୍କ ଯୋଗୁ ।