ସମଗ୍ର ନଗର ବୁଲିଲି ପୋଖରି ତୁଠରୁ ପାଣିଘାଟ
ହେଇ ଦୁର ଗାଁ ମୁଣ୍ଡ ତାଳବଣଠୁ
କୂଅ ମୁଳର ଶାଗ କିଆାରି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ନା ପାଇଲି ନାହିଁ
ଏମନ୍ତ ନଜରଥିବା ଝିଅଟିଏ ଯା’କୁନେଇ ଗାରେଇଥାନ୍ତି କବିତା ।।

ନଈ ଆରପାରି ଗଳି ତ ଚହଲି ଗଲେ ଉଦାସିଆ ଚେହେରାମାନ
ନା’ ମିଳିଲା ନାଇଁ ସୁନା ଗୋରିର ଠିକଣା କି ଗାଁ
ଯା’ର ଚର୍ଚ୍ଚାରେ ମହକୁଥିବ
ନଈର ଘାଟ ଆଉ ବାଟ ।।

କେହି ଜଣେ ମୋ ଆଖିକୁ ପଢ଼ି କହିଲା ବାବୁରେ
କବିତା କ’ଣ ଆଜିକାଲି ରହୁଛି ଗାଁରେ ।
ଫୁଲ ବନରେ ?
ତାର ଠିକଣା ଖୋଜିବା ମନା ତୋତେ
ତା’ବାଟକୁ ଚାହିଁବା ମନା ତତେ ।।