କହୁଛି ଚୈତନ ମନରେ ସଦା ମୋ ବୋଲ କର
କଳୁଷେ ନ ହୋଇ କାରଣ ଧର୍ମ ସ୍ୱଭାବ ଧର ।।

ଖଇରାତ କର ଜୀବନେ ଖଳ ପ୍ରକୃତି ତେଜ
ଖଲାସ ହୋଇବୁ କ୍ଷିତିରୁ ଥରେ ପରମ ଭଜ ।।

ଗଢ଼ିଲା ଯେ ତୋର ଗାତ୍ରକୁ ଗୂଢେ ଯତନ କରି
ଗୁଇନ୍ଦା ଭାବରେ ଗୋପନେ ଜଗିଅଛି ସେ ତରି ।।

ଘାଟିଆ ପରି ସେ କରୁଛି ଘଟ କର୍ମ ବିବାହ
ଘଟୁଅଛି ତା’ର ଇଙ୍ଗିତେ ଘଟଣାର ପ୍ରବାହ ।।

ଉଣା କରି ମାୟା ଜଞ୍ଜାଳ ଭଣ୍ଡି ଉନ୍ମୁକ୍ତ ଭାବ
ଉପାୟ ଖୋଜିଲେ ପାଇବୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ୱେ ପରମ ଠାବ ।।

ଚେତାଇ ଦେଉଛି ମନରେ ଥରେ ଜଳିବ ଚିତା
ଚପଳା ପରାଏ ଚମ୍ପଟ ହେବୁ କରୁନୁ ଚିନ୍ତା ।।

ଛଅ ଖଣ୍ଡି କାଠେ ଛନ୍ଦିବେ ଛକି ଛୁଇଁବେ ନାହିଁ
ଛତ୍ରଭଙ୍ଗ ଦେବେ ସ୍ଵଜନେ ସର୍ବେ ଶଉଚ ହୋଇ ।।

ଜଡିତ ହେଉଛୁ ଜଘନ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟେ ବୁଝୁନୁ ଜମା
ଜନ୍ମାନ୍ତରେ ତାହା ଭୋଗିବୁ ଯାହା କରୁଛୁ ଜମା ।।

ଝଟକୁ ଥାନ୍ତା ତୋ ସ୍ୱରୂପ ଝଡ଼ି ପଡିବା ଅନ୍ତେ
ଝରାନ୍ତେ ଦି’ ଟୋପା ଲୋତକ ଯଦି ଝୁରନ୍ତେ ତତେ ।।

ନୀତି-ନିଷ୍ଠ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଲେ ନୀତି ନ ଥିବ ଭୟ
ନିଷ୍ପ୍ରଭ ହେବନି ନିଜର କଲେ ହୃଦୟ ଜୟ ।।

ଟଙ୍କା ପାଇଁ ଟାଳ କରିଲେ ରହିବନି ତୋ ଟେକ
ଟାଉଟର ଧନ୍ଦା ଧରିଲେ ଟଳି ପଡ଼ିବ ଭେକ ।।

ଠିକେ କହୁଅଛି ମନରେ ଠେକ ମାନବ ଧର୍ମ
ଠିକଣା ରଖିବୁ ଠଉର କଲେ ସଠିକ ମର୍ମ ।।

ଡେରି ନୁହେଁ ଡଙ୍ଗା ବୁଡ଼ିବ ହେବ ଯେବେ ଡକରା
ଡକାଡକି ହୋଇ ଡାକିନୀ ରୋଗ ହେବେ ଡଗରା ।।

ଢାଙ୍କି ଢୁଙ୍କି ତତେ ରଖିଛି ମନ ଢୋଲ ଭିତରେ
ଢଙ୍ଗଢାଙ୍ଗ ଢିଲା ହୋଇବ ଦିନେ ଭାବ ଚିତ୍ତରେ ।।

ନିଦାନ ନୋହିବ ନିର୍ଣ୍ଣୟ ଯେତେ କରିଲେ ବିଧି
ନିଅଣ୍ଟ ହୋଇବ ନିଜର ସବୁ ନିଦିଗ୍ନ ବିଧି ।।

ତାମସିକେ ତୋଷି ତାମସ ଅଛୁ ତନୁରେ ଧରି
ତୁମୁଳ ତିମିରେ ତିଷ୍ଠିବୁ ଅବା କହ କିପରି ।।

ଥିବ ତୋ ତାରୁଣ୍ୟ ନିୟତ ବୃଥା ପାଞ୍ଚିଛୁ ମନେ
ଥଇଥାନ କର ଏବେଠୁ ଧର୍ମ ଅରଜି କର୍ମେ ।।