ଆବରଣ ବିନା କି ଅବା ଅଛି ନାମରେ
ତତ୍ ତ୍ଵମ୍ ଅସି, ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତାହା ମଧ୍ୟରେ
ଭଣିଛନ୍ତି ଏହା ସୁଧୀ ଧୀରେ ବେଦାନ୍ତରେ
ମାତ୍ର ଏ ନସ୍ୱର ଲୌକିକ ଜଗତରେ;
ଦେହ ଆଧ୍ୟାସକୁ ଯେବେ ଶ୍ରୁତି କରେ ବାରଣ
ଜାଣେ ମୁଁ ଏ ଦେହ ମୋର ଦେହ-ଆବରଣ। (୧)

ଆବରଣ ବାନ୍ଧି ପାରିନାହିଁ ଜୀବ ପ୍ରାଣ
ହେଉସେ ନର, କିମ୍ବା ନରରୁପୀ ନାରାୟଣ
କାଳେ ଆରମ୍ଭନ୍ତି ଯାତ୍ରା ମହାପରିନିର୍ବାଣ
ହେଜ କି ତେବେ ଏ ଦେହର କିବା ପ୍ରୟୋଜନ
ପ୍ରତି ଭୋଜନର ପୂର୍ବେ କରି ଅନ୍ନ ବ୍ରହ୍ମାର୍ପଣ
ଭାଗବତପ୍ରୀତ୍ୟାର୍ଥେ କରେ ଏ ଦେହ ଧାରଣ (୨)

ସମାଜେ ଦେହଧାରଣ ପନ୍ଥା ବୋଲାଏ ଜୀବିକା
କା’ପାଇଁ ସହଜଲବ୍ଧ କା’ପାଇଁ ତାହା ମରୀଚିକା
ଯେବେ ବିଦଗ୍ଦ ମନ କାମ ଅଗ୍ନିରେ ଜଳି ଜଳିକା
ଦେହ ସାଜେ କାହାପାଇଁ ଆମୋଦର ମରୀଚିକା
ପରଦେହ ଉପଶମେ ସେ ଅଗ୍ନି ସାଜି ପୁତ୍ତଳିକା
ଉଦରାଗ୍ନି ଉପଶମି କାହାଲାଗି ଦେହ ଜୀବିକା (୩)