କହିଥିଲେ କହିଥାନ୍ତ ସମୟରୁ ସ୍ମୃତିକାଢ଼ି ସନ୍ତର୍ପଣେ ଗୋଟିଗୋଟି କରି
ପୋଛିଥିଲେ ପୋଛିଥାନ୍ତି ମୁଁ ଅଧିଅଧା ଦରପୋଡ଼ା କଥା
ଯାଇଥିଲେ ଯାଇଥାନ୍ତା ସରି … ।

ଶୁଣିଲେ ଶୁଣିଥାନ୍ତି ଆକ୍ଷେପ ଓ ଯେତେ ଅପବାଦ
ପୋଡିଥିଲେ ପୋଡିଥାନ୍ତା ମଥା ଆଉ ଯେତେ ସ୍ଵାଭିମାନ
ହଜିଥିଲେ ହଜିଥାନ୍ତା ତୁମ ରୁପା ପାଉଁଜି କଢ଼ିଆ
ଓ ପଟେ କାନଫୁଲ ।

କେଜାଣି ଆଖିରେ ଯଦି ତୁମ ଘୋଟିଥାନ୍ତା ମେଘ
ଅକାଳରେ ଦୁଇ ବୁନ୍ଦା ଛେଚି ଦେଇଥାନ୍ତା
କିମ୍ବା ଓଠଧାରେ ଅଳ୍ପ ହସ ତୁମ, ବିଜୁଳି ପରି ଚମକି
ଆଉଥରେ ଲିଭି ଯାଇଥାନ୍ତା ।