ଶିଳ୍ପୀ ପ୍ରାଣର ପରିପୃଷ୍ଟତା ପାଇଁ
ତୁମ ସହର କୁ ଯାଇଥିଲି
ଫି ଫି ଶବ୍ଦ କରି,
କୁଆଡୁ ମାଡ଼ିଆସିଥିଲ ତୁମେ
ଅଶାନ୍ତ ଝଡ଼ ଟେ ପରି ,

ମନର ଶାନ୍ତ ବେଳାଭୂମି ରେ
ପ୍ରହାର କରିଥିଲ ଧାରା ଶ୍ରାବଣ ପରି
ତୁମର ଭଲପାଇବାକୁ ,
କିନ୍ତୁ ଜୀବନ ସମୁଦ୍ରରେ
ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥିବା ବୁଦ୍ ବୁଦ୍
କେତେ ଅବା ସମୟ ସ୍ଥାୟୀ ହେଇ ରହିଥାନ୍ତା ।

ବିଚ୍ ବଜାର ରେ ମୋ ବିଶ୍ୱାସ କୁ
ନିଲାମ କରାଗଲା ,
କିଣିବାକୁ କିନ୍ତୁ କେହି ଜଣେ ହେଲେ
ଆଗକୁ ପାଦ ବଢାଇଲେ ନାହିଁ
କାହା ପାଖରେ ସାମର୍ଥ୍ୟ ନଥିଲା
ମୋ ବିଶ୍ୱାସ କିଣିବା ପାଇଁ ।

ତୁମକୁ ସ୍ଵ ଇଚ୍ଛାରେ ଅଜାଡ଼ି ଦେଇଥିଲି
ଢେର୍ ସାରା ଭଲପାଇବା,
କିନ୍ତୁ ନୂଆ କିଛି ପାଇବାର ଜୁଆ ଖେଳରେ
ଶେଷ ରେ ବାଜି ଲଗାଇ ଦେଲ ନା ମତେ।