୧

ଛବି ମୋର ଅସୁନ୍ଦର
ହାତ କିନ୍ତୁ ରହେ ନାହିଁ ।
ତୂଳୀରେ ମୋର ଗୋଟିଏ ରଙ୍ଗ
ଦେଖି କେବେ ଥକେ ନାହିଁ ।

ସମୟ ସରିନି ମୋର
ତାରା ବି ଆଙ୍କିବି ଜହ୍ନବି ଆଙ୍କିବି
ମୁଁ ଖାଲି ଅପେକ୍ଷା କରିଛି
ରାତିର ଅନ୍ଧାରକୁ ।

ସୁନ୍ଦର ନହେବା ଯାଏ ଆଙ୍କୁଥିବି
ବୟସ ମୋର ବଢିଯାଉ ।
ଶହ ଶହ ତାରାର ମିଞ୍ଜି ମିଞ୍ଜି ଆଲୋକରେ
ଛୋଟ ଛୋଟ ସ୍ୱପ୍ନ ସବୁ ରୂପ ଦେବି ।

ଗତ ଶେଷ ରାତିରେ କଳା କିମ୍ବା ଧଳା
ବାଦଲ ଜହ୍ନକୁ ଘୋଡେଇ ଥିଲା
ତାହା ଜାଣିନାହିଁ ।

ସେହି ରାତିରେ ଆଙ୍କିଥିଲି ଛବିଟିଏ
ଦେଖିବାକୁ ଜହ୍ନ ଆସିନାହିଁ,
ଆସିଥିଲେ ଅବା ତା’ ସହ ଆଳାପ କରିଥାନ୍ତି ।

ସକାଳ ନହେବା ଯାଏ ବସିଥିବି ଚାହିଁ
ଚିତ୍ରପଟରୁ ଯେବେ ନସୁଖିଚି ରଙ୍ଗ,
ଚଟାଣରେ ପଡ଼ିଥିବା ଛିଟାରଙ୍ଗର ଚିହ୍ନ
ରହି ଯାଏ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ।

ସକାଳ ସୂର୍ଯ୍ୟ କିରଣ ହଳଦୀ ରଙ୍ଗରେ ରଙ୍ଗେଇ
ଆସିଥିଲା ହଳଦୀ ବସନ୍ତ
ଦେଇଗଲା ଶୁଭ ବାର୍ତ୍ତା ।

ଜାଣିଲି ପରେ ହଳଦୀ ବସନ୍ତର ବାର୍ତ୍ତା
କେବେ ବିଫଳ ହୁଏ ନାହିଁ
ଆଖିରେ ଦେଖିଲେ ସତ –
ସ୍ଵପ୍ନରେ ଦେଖିଲେ ବି ହୁଏ ସତ ।